Wieś Опеченский Posad znajduje się powyżej malowniczych Боровичских progów. Status "posada" wieś otrzymała w 1820 r., w tym samym czasie tam został ustanowiony organ samorządu. W historii systemów wodnych Posad grał znaczącą rolę. Zjeżdżalnia system powstał dzięki inicjatywie Piotra Wielkiego, była dumą "водоходства". W końcu XVIII w. ta droga wodna uważany za jednego z najbardziej znaczących hydraulicznych systemów w Europie. Za krótki czas wychodził na dużą liczbę statków z różnymi ciężkimi ładunkami.

Tworzenie tego systemu jest nierozerwalnie związane z budową miasta Sankt-Petersburga. Do Posad został zbudowany i wyposażony w dobra przystań. Do naszych czasów zachowała się kamienna promenada (z głazów), jej wielkość świadczy o tym znaczny wkład, który wniósł Опеченский Posad w gospodarkę Rosji. Tamy wielu zbiorników wodnych na rzekach dopływach otwierały, i w ten sposób poziom przejścia dla statków wzrósł. Do tego czasu Posad miało wiele барок (około 1500). Lokalne лоцманы (ich również nazywano i "спущиками statków") spuszczali wanny, miski z wodą w rzece Мсте przez progi. Historycy opisują лоцманов mocnymi, осанистыми, guzów, zdrowymi ludźmi, którzy mieszkają w czystych domach. Caryca Katarzyna Wielka zwiększyła się liczba лоцманов do 120.

W Опеченском Posad było dwie świątynie budowane na cześć matki Bożej i smukła wieża z iglicą, która składała się z trzech kondygnacji. Głównym klasztornej kościół był murowany однокупольный świątynia z trzema престолами z okazji święta Wniebowzięcia Najświętszej maryi Panny. Kościół został wzniesiony w 1764 r. W dawnych czasach w tym miejscu był drewniany kościół, jednak z czasem ona обветшала i powstała konieczność budowy świątyni z kamienia. W architekturze stanowił czworokąt, na nim został zbudowany świetlny dwupoziomowy wysoki bęben, który został zwieńczony kopułą w kształcie cebuli. Refektarz został dołączony do четверику.

Obok znajdowała się również i dzwonnica z trzech kondygnacji z iglicą. Wieżę zdobi zegar astronomiczny. Według legendy, zegarki zostały wykonane francuzem, który został wzięty do niewoli podczas wojny Ojczyźnianej 1812 r. Dzwonnica została dumą parafian kościoła i całego Опеченского Posada, a malinowy dzwonienie wielu dzwonów słychać było nawet w Боровичах. Waga największego dzwonu wynosił 301 pud i 20 funtów. Ten dzwon został wykonany z 30 funtów srebra, miał wyjątkowy dzwonienie. Waga strażaka dzwony wynosił 190 funtów, a strefa ważył 80 funtów. Pozostałe dzwony były mniejsze.

Wniebowzięcia nmp kościół został namalowany, wnętrze różniło się pięknem i bogactwem. W świątyni był kaplicę na cześć świętego Mikołaja. Na zewnątrz kościoła zachowało się obraz wielkiego świętego Mikołaja, gdzie ratuje tonącego marynarza. Niestety, obecnie jest to obraz zamknięte побелкой. Речники, udając się w trudną drogę przez Мстинские progi, czynili znak krzyża przed kościołem, licząc na wstawiennictwo Bożego świętego. Trzeci tron kościele Wniebowzięcia poświęcona w imię świętego Nilu Столобенского (nowogrodu mnicha, założyciela klasztoru). Najpierw kościół należał do речникам (Ministerstwo Dróg). Na wystrój świątyni archaicznych darowizny od kupców, którzy polecieli swoje towary przez Мстинские progi. Później żegluga ustało, i świątynia została przekazana w prowadzenie Nowogrodu diecezji. Świątynię zdobi starożytne cudowne obrazy Zbawiciela i Matki Bożej "Wniebowzięcie".
W 1914 r. nastąpił 150 lat od powstania kościoła. Do tego czasu był robiony remont, malowanie, a dwie чтимые ikony były bogato zdobione окладами ze srebra. Duchowieństwo i szlachetnych ludzi Posada pochowany w świątyni.

Kościół wniebowzięcia nmp został zamknięty przez bolszewików w 1937 r. Budynek został przebudowany, a w nim znajdował się warsztat dzianiny fabryki, dzwony zdjęto i pobili, a dzwonnicę rozebrano na cegły w latach 40.

W 1994 r. na uroczystość odpustowa w odbudowanym kościele była отслужена liturgia. Od 1995 do 2005 r. przy świątyni nie było proboszcza. Dlatego do 2007 r. w kościele przeprowadzono prace konserwatorskie.