Kościół Opatrzności bożej – kościół katolicki w Bielsku-Białej, zbudowany w stylu późnego baroku w 1760-1769 roku. Kościół dwukrotnie przebudowywany w xix wieku.

W 1708 roku, pierwszy burmistrz i jeden z najbogatszych kupców – Baltazar Дамек założył kaplicę, poświęconą Boskiego Prowadzenia. Kaplica została zbudowana w miejscu, gdzie kupiec cudem uniknął śmierci z rąk szwedzkiego żołnierza. Budowę barokowego kościoła na miejscu dawnej kaplicy rozpoczęła się w 1760 roku według projektu architektów Jana Józefa Połockiego, Gottfrieda Bergera i Jana Фибера.

Kościół został założony gubernatorem Heinrich von Брюлем dla jezuitów. Do 1773 roku patronem świątyni był uważany za założyciela zakonu jezuitów święty Ignacy Loyola. Tylko w 1789 r. kościół został konsekrowany jako kościół pod wezwaniem Opatrzności bożej.

Pierwotnie kościół był однонефной z dwoma wieżyczkami. W xix wieku świątynia była dwukrotnie przebudowany. W latach 1849-1850 został zbudowany drugi nawa, ołtarz główny i boczne galerie. Obecny wygląd kościół uzyskał dopiero w 1887 roku, po pracy architekta Emanuela Wzrostu. Wtedy wystające wieże zostały rozszerzone, zmieniono wygląd elewacji, dodano wieża zegarowa. Odbudowany kościół został konsekrowany w 1889 roku przez biskupa z Krakowa.

W wewnętrznej dekoracji kościoła na szczególną uwagę zasługuje ambona w stylu rokoko, urządzone w kształcie łodzi Świętego Piotra, płynącej w rzece Jordan. Drewniany ołtarz w stylu barokowym został zbudowany w drugiej połowie xix wieku.