Muzeum kina w Berlinie po raz pierwszy został otwarty w 1963 roku, a jego twórcę uważa się jednego z najsłynniejszych niemieckich reżyserów – Gerharda Лампрехта. Celem utworzenia muzeum, który początkowo został uznany nie tylko kina, ale i telewizyjnych, było zwrócenie uwagi turystów do nowoczesnych technologii, pozwalający nagrywać filmy. Jednak, o dziwo, muzeum był w sytuacji nie do pozazdroszczenia, dopóki go nie "przesiedleni" w jeden z najbardziej znanych ośrodków niemieckiej stolicy – SonyCenter. Potsdamer platz przemieniła się na niej wychował kompleks z metalu i szkła z licznych lokali rozrywkowych i sklepów, własną infrastrukturą.

Z początkiem nowego życia muzeum, zaprojektowany w nowoczesnej stylistyce, stał się jednym z najbardziej odwiedzanych, a w 2006 roku nadano mu status Narodowego filmowej archiwum. Dziś w jego annały liczą nieco mniej trzynaście tysięcy filmów, wyjątkowe nie tylko dla niemieckiego kina, ale i światowej. Z ciekawych eksponatów warto zwrócić uwagę na jedną z najbardziej rozległych na świecie kolekcji biletów na projekcje filmów radzieckich o różnych latach. Również tutaj zebrane są plakaty, reprodukcje, plakaty – w sumie, produkty reklamowe, na której można nawet studiować adware sprawa w Niemczech.

Sam muzeum składa się z 13 sal, w których stopniowo ujawniane historii kina, która w Niemczech jest bardzo jasne rozwój. Należy również wspomnieć o kolekcji techniki: киноаппараты, które nakręcono pierwsze filmy, sąsiadują tu z nowoczesnymi cyfrowymi, a ponadto, wszyscy chętni mogą spróbować się w roli operatora. Jedna z kultowych niemieckich кинофигур – Marlene Dietrich uhonorowana honoru osobnej wystawy, w której pokazane są wszystkie partycje jej twórczości: i przed-i powojenne.

Dla architektów i projektantów nowy budynek muzeum zachwyca odwiedzających niesamowite połączenie nowoczesnych materiałów, gry światła, luster i efektów specjalnych.