Baranowicki muzeum techniki kolejowej, został otwarty 14 grudnia 1984 roku z inicjatywy szefa BC Рахманько W. R. i przy aktywnym udziale weterana kolejowego Малюгина I. N. Muzeum posiada dwa oddziały: Muzeum Historii rejonu Baranowickiego oddziału Białoruskiej kolejnictwa i Muzeum techniki kolejowej miasta Baranowicze.

W pierwszym oddziale muzeum gromadzone ciekawa dokumentacja, fotografie, mundury kolejarzy, ich narzędzia, przedmioty dworca bytu. Tutaj można prześledzić historię rozwoju kolei od pierwszych parowozów do naszych dni.

Drugi oddział – muzeum pod otwartym niebem, gdzie gromadzone ciekawa i rzadka technika kolejowa: lokomotywy parowe, lokomotywy, wagony.

Miasto Baranowicze narodził się dzięki kolei, o czym wdzięczni mieszczanie postanowili wspomnieć, że nawet w swoim herbie – na nim przedstawia parowóz. W 1871 roku, dzięki odkryciu gałęzie Smoleńsk – Brześć, została zbudowana mała stacja Baranowicze, która później porośnięta przedsiębiorstwami usługowymi kolej, a później wzrosła i miasto. Miasto rozkwitło jeszcze i za pośrednictwem handlu.

Na honorowym postumencie przy wejściu do muzeum zainstalowany układ lokomotywy serii "W" z przyrodnią wartość. Właśnie z tego lokomotywy rozpoczęła się Białoruska kolej, kiedy on 28 stycznia 1871 roku po raz pierwszy udał się z pierwszym pociągiem ze Smoleńska przez Baranowicze do Brześcia.

W muzeum zgromadzono największą kolekcję zabytkowych parowozów. Cały sprzęt w pięknym stanie. Co roku z całego świata przyjeżdżają ludzie specjalnie, aby spojrzeć na tę rzadką technikę.