W XII wieku w Arles został wzniesiony klasztor zakonu dominikanów. W końcu XV wieku w jego zespole pojawił się kościół. Do tej pory duża część zabudowań klasztoru nie zachowała się, ale budynek kościoła jest największą budową Arles w stylu gotyckim. Świątynia nazywana kościołem braci kaznodziejów. On stoi na nabrzeżu rzeki Rodanu w pobliżu mostu Транкетай i katedry.

Budowa kościoła została zakończona w 1484 roku. Do budowy użyto szary kamień, w obie strony od głównego budynku świątyni zostały zbudowane dwie kaplice, a okna kościoła zdobiły witraże wzory z kolorowego szkła. Do obecnego czasu wiele w wyglądzie kościoła również nie zachowały się. Na przykład, od obrazów witrażowych dotarły tylko resztki, na podstawie których można sądzić tylko o kolorze szyb – wśród nich można zobaczyć żółte, brązowe i zielone fragmenty. Budynek kościoła został uznany za jeden z najpiękniejszych w mieście, ale teraz o tym trudno jest ocenić, tak jak wszystkie dekoracje wnętrz i meble też zostały utracone.

Budynek częściowo zamknięte nowsze budynki, jednak fasada w stylu "flamboyant gotyku" zachował się niemal w pierwotnej formie. Jego wschodnia część podzielona jest na dwie części wysokiej wieży.

Klasztor dominikanów, którego częścią jest kościół został zniszczony i odbudowany w XIV wieku. W latach Wielkiej rewolucji Francuskiej kościół podzielił los wielu sakralnych budowli – jej zaadaptowano na magazyn. Część budynków klasztornych został rozebrany, aby zrobić miejsce dla budowy elektrowni wodnej. W latach 80-tych ubiegłego wieku właścicielem kościoła stała się gmina. Z inicjatywy władz tutaj zostały przeprowadzone wykopaliska świątynnych grobów, w których otworzyli podłodze kościoła, i renowacja – w szczególności "dekorację" przeżyli rzeźby z XVI – XVII wieków.