Przez ponad 1000 lat сингальские królowie, a czasami zdobywcy z południa Indii, kierowali Sri Lanką z pałaców Anuradhapura. To była wielka i potężna z шриланкийских królewskich stolic, ale jej rozmiar, historia i to, że przez długi czas była pod zdobywców z Południowych Indii, zrobił mię trudny do zrozumienia, niż, na przykład, Полоннаруву. Dziś Anuradhapura jest przyjemny i dość dobrze zaprojektowanego miastem. Rozłożyste korony drzew pokryte przyjemnym chłodem pensjonatów, znajdujących się w nowoczesnych dzielnicach miasta.

Anuradhapura po raz pierwszy stała się stolicą w 380 r. p. n. e., podczas Пандукабхайе, ale szczególne znaczenie miasto nabył jeszcze za Деванампии Тисса (247-207 rr. p. n. e.), w którego panowanie buddyzm przybył do Sri lanki. Wkrótce Anuradhapura przekształciła się w duży i błyszczący miasto, tylko jej jeszcze należało przetrwać inwazję z południa Indii, później повторявшееся kilka razy w ciągu 1000 lat. Ale wkrótce syngaleski bohater Дутугемуну poprowadził armię z ze wschodu, aby oddać Анурадхапуру. Pierwsza część nazwy "Dutu", nawiasem mówiąc, oznacza "buntowniczy", bo jego ojciec, obawiając się o życie swojego syna, zabronił mu nawet myśleć o tym, aby zwrócić Анурадхапуру. Дутугемуну posłuchał go, a później w szyderstwo i posłał ojcu ozdoba dla kobiet, tym samym pokazując, że on myśli o jego odwadze.

Po wyzwoleniu Анурадхапуры Дутугемуну (161-137 r. p. n. e.) zaczął na dużą skalę budowę. Wiele wspaniałych zabytków, które można obserwować w Anuradhapura i dziś zachowały się z czasów panowania Дутугемуну. Махасена (276-303 r. p. n. e.), ostatni "wielki" król Анурадхапуры, który zbudował ogromny świątynia Йетаванарама-Dagobah. On też zbudował rekordowa liczba nawadniających budowli, a także główny kanał. Anuradhapura miało przetrwać jako stolicy jeszcze 500 lat, aż w końcu, na jego miejsce nie przyszedł Polonnaruwa.

W starym mieście Анурадхапуры zachowało się wiele zabytków z tamtych czasów, z których wiele jest wpisane na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO — колоколообразные stupy III wiek p. n. e., Руанвели II—I wiek p. n. e., z kamiennymi posągami Buddy V wiek p. n. e.; skalny klasztor Исурумуния, pałace, sztuczne zbiorniki wodne. Jest także miejscem pielgrzymek buddystów jest drzewo i świątynia Махабодхи.