Zamek Anif stoi na sztucznym stawie w samym mieście Anif na południowych obrzeżach miasta. Dokładna data pochodzenia zamku do tej pory nie została zainstalowana. Wiadomo, że w 1520 roku na tym miejscu istniał już zamek, należący do nikogo Прауненекеру. Ale z 1530 roku zamek Anif stale wymieniany jako feudalne założyła, wydanego przez arcybiskupa Salzburga. Później zamek został przekazany biskupom z Chiemsee, które później używali go jako letniej rezydencji do 1806 roku. Ostatni z biskupów rozbił angielski park wokół zamku.
W 1803 roku, podczas niemieckiej mediatyzacji Зальцбургское arcybiskupstwa został przekształcony w кюрфюршество dla Ferdynanda III. Dwa lata później, w 1805 roku, zgodnie z warunkami Пресбургского świata, terytorium курфюршества, które wcześniej były архиепископством, weszły w skład cesarstwa Austriackiego. Tak, zamek Anif wraz z parkiem przeszedł w publicznej własności.
Chociaż zamek został oddany w dzierżawę od tego momentu, lokatorzy nie brali zajmować się konserwacją. Sytuacja zmieniła się, gdy majątek sprzedano правнуку cesarzowej Marii Teresy, hrabiemu Алоису Степпергу w 1837 roku. On przebudował pałac Anif między 1838 i 1848 rokiem w stylu nowej gotyku, dając zamku nowoczesny wygląd. Do tego czasu, on składał się z prostego trzypiętrowego domu i w dwupiętrowym przejść do kaplicy.
Po śmierci hrabiego w 1891 roku zamek przeszedł na własność jego następczyni Sophie, która wyszła za mąż za hrabiego Ernsta von Mój de Сонс, ze starego francuskiego arystokratycznej rodziny.
W 1918 roku Anif przyciąga uwagi opinii publicznej, kiedy to król Ludwik Bawarski III z rodziną i otoczeniem uciekli tu, uciekając przed rewolucją. W "deklaracji Anif", napisanej przez 12/13 listopada 1918 roku, Ludwig III nie chciał wyrzec się tronu, jednak uwolnił wszystkich bawarskich urzędników, żołnierzy i oficerów z ich przysięgi.
W czasie ii wojny światowej niemcy znajdowały się w zamku, a następnie amerykański oddział w 1945 roku.
Obecnie zamek Anif jest w posiadaniu rodziny de Сонс. Zamek jest zamknięty dla publiczności.
Mogę uzupełnić opis