Amsterdam Begijnhof – jeden z najstarszych zamkniętych podwórek w Amsterdamie. Begijnhof – osada-gmina бегинок, kobiet, które były zbliżone do klasztorną styl życia, jednak może w każdej chwili wyjść ze wspólnoty, wyjść za mąż, pozostawiają za sobą swój majątek itp. Бегинажи pojawiły się w Europie w XII wieku i stały się bardzo powszechne w XIII wieku, zwłaszcza w Belgii i Holandii. Teraz mniszek-бегинок praktycznie nie ma.

Begijnhof – jedyny kryty dziedziniec, który powstał w średniowieczu. Znajduje się on wewnątrz Сингела – samego wewnętrznego z pierścienia kanałów w Amsterdamie. Dziedziniec Beginażu i pozostał na poziomie średniowiecznych ulic – czyli około metr poniżej pozostałych miejskich ulic. Dokładna data założenia Beginażu nie jest znana, uważa się, że pierwsze бегинки pojawiły się w Amsterdamie w 1307 roku. W dokumentach wspomina się, że w 1346 w jednym z domów już mieszkali бегинки, a zamknięty dziedziniec po raz pierwszy wzmiankowana w źródłach pisanych w 1389 roku. W domu, tworzące Begijnhof – wysokie domy, zbudowane w typowym "typowej" stylu. Tylko tutaj 47 budynków, każdy z nich to oddzielny dom, który różni się od sąsiednich. Elewacje w większości odnoszą się do XVII i XVIII wieku, jednak same budynki są dużo starsze. Tutaj zachował się jeden z dwóch drewnianych domów w Amsterdamie.

Mały kościół Najświętszej Marii panny pojawiła się w Бегинаже w 1397 roku, a po odpala 1421 i 1452 roku jej musiał przywrócić na nowo. W czasie Reformacji kościół katolicki została przekazana anglikom i od tego czasu nazywa Angielska kościół. W 1665 roku w Бегинаже została zbudowana swój kościół. Władze miasta wydały zgodę na budowę, pod warunkiem, że na zewnątrz kościół nie będzie wyglądać jak kościół.

Obecnie Begijnhof nie jest już tak dosłownie, gdyż ta mieszkająca tu бегинка, siostra Antoniego, zmarła w 1974 roku.