Fano – popularny kurort na wybrzeżu Adriatyku Włoch, trzecie co do wielkości miasto w regionie Marche po Ancona i Pesaro. Według ostatniego spisu ludności, w nim mieszka około 65 tysięcy osób.

Fano stoi na tym samym miejscu, gdzie antyczny Фламиниева droga wychodzi do Adriatyku. W czasach rzymskich miasto było znane jako Фанум Фортунае – Świątynia Fortuny. Tutaj mieszkali wydane na emeryturę żołnierze imperium Rzymskiego. Na rozkaz cesarza Oktawiana Augusta w Fano zostały zbudowane mury obronne, z których część zachowała się do naszych dni, i potrójna łuk, również ocalała.

Po ataku osthotów w pierwszej połowie 6 wieku Fano wszedł w skład cesarstwa Bizantyjskiego, a potem stał się częścią Равеннского экзархата jak centrum Morskiego Пятиградья, które również wchodziły w Rimini, Pesaro, włochy, Senigallia i Ancona. W 15 wieku w mieście zasada rodzina Malatesta, jeden z przedstawicieli którego Сигизмундо Пандольфо – wzniósł tu zamek. Następnie Fano wszedł w skład państwa kościelnego. To właśnie z inicjatywy Papieża Piusa V w 17 wieku zbudowano port, który w latach Pierwszej wojny Światowej została zmasowanym zbombardowane. Jeszcze bardziej przerażające zniszczenia przyniosła ii wojna Światowa – wtedy zostały zniszczone wszystkie zabytkowe wieże i dzwonnice Fano.

Dziś z zachowanych zabytków historii i architektury Fano można zobaczyć, na przykład, zamek Rocca Malatestiana, najstarsze części którego należą существовашему tu wcześniej budynku z epoki Starożytnego Rzymu, czy pałac Korcie Malatestiana, zbudowany w drugiej połowie 14 wieku. Ten ostatni jest ogromna sala ze sklepionym sufitem, były prawdopodobnie częścią pierwszej rezydencji rodziny Malatesta, i niewielką wieżyczkę. Z oryginalnego budynku zachowały się strzeliste okna w stylu gotyckim, schody i zadaszony galeria. Korcie za pomocą nowoczesnego mostu jest połączony z innym pałacem Fano – Palazzo del Podesta 13 wieku, w którym dziś mieści się muzeum archeologiczne i galeria sztuki. Wśród religijnych budynków Fano wyróżnia się katedra W 12 wieku, kościół San Francesco z grobem Пандольфо III Malatesta i jego żona Paola Bianchi, Santa Maria Nuova 16 wieku z pracami wielkiego Perugino i San Патерниано 16 wieku. Poza miastem w miejscowości Беллокки stoi kościół San Sebastiano, do budowy której wykorzystano materiały z antycznej katedry.