Сиканийские góry – pasmo górskie w środkowej i południowej Sycylii, rozciągający się pomiędzy Palermo i Agrigento. Taką samą nazwę – Monty Сикани – nosi kilka osiedli, znajdujących się na tym terenie.

Сиканийские góry zbudowane z gliny i piaskowca, które na przestrzeni wielu setek lat są wykorzystywane jako pastwiska, a bezpośrednio górski obszary, znajdujące się na 900 metrów nad poziomem morza, stanowią skały wapienne powstały w erze mezozoicznej. Najwyższe szczyty Сикан – Rocca Буссамбра (1613 m) i Monte Каммарата (ponad 1500 metrów).

Ktoś może powiedzieć, że niektóre góry i pasma górskie Sycylii o wiele bardziej malownicze niż reszta. Na przykład, Etna – najwyższy szczyt wyspy i największy czynny wulkan Europy. Można sobie przypomnieć ostre i zalesione szczyty Nebrodi, postrzępione szczyty Мадони i Пелоританские góry, które ciągną się dalej od Katanii do Messina między Aetna i wybrzeże morza Jońskiego. Сиканийские samej góry, wraz z Иблейскими, zwykle pozostają z dala od uwagi turystów. Jednak te mityczne szczyt bardziej zasługują na szczególną uwagę – według starożytnych podań, to tutaj rozgrywała się legenda o Ikarze i Дедале.

Ograniczone Фикуццей na północy, Кальтаниссеттой na wschodzie, Salemi na zachodzie i w Agrigento na południu, Сиканийские góry ściśle związane ze starożytnym ludem сиканов, pierwszymi mieszkańcami Sycylii. Gdy na wyspie pojawili się fenicjanie i grecy, сиканы już обжили ten niewielki obszar w jego południowej części.

Najwyższe szczyty Сикан, jak już wspomniano powyżej, – Rocca Буссамбра i Monte Каммарата. Najnowsza wydaje się nieco wyżej, dzięki otaczającym ją dolinach. Na obu szczytach aż do końca lutego może leżeć śnieg. Na terenie gór przepływa kilka cieków wodnych, z których najbardziej znanym jest Platani – starożytni grecy nazywali go Галикос. W tamtych czasach był żeglownych i nie пересыхал nawet w najbardziej upalne letnie miesiące.

Za wyjątkiem stoków najwyższych szczytów i kilka obszarów chronionych, Сиканы nie można nazwać zalesionym terenem, choć w epoce Starożytnej Grecji tutaj rosną rozległe lasy. Proces обезлесивания zajął rekordowym czasie, możliwe, że zaledwie kilkadziesiąt lat. W 19 wieku był to jeden z głównych obszarów wydobycia siarki na Sycylii. Górnicy высверливали wapienne skały, aby zdobyć cenny metal, i w niektórych miejscach to doprowadziło do całkowitego zniszczenia krajobrazu i zniszczenia naturalnych ekosystemów.

Duża część Сиканийских gór już od dawna uprawiany przez człowieka do celów rolniczych. Kiedy rzymianie nazywali Sycylię spichlerzem swojej rozwijającej się imperium, mówili przede wszystkim o terenie Сикан. Pierwsze stałe miasta zostały założone tu w okresie panowania arabów: z portów Agrigento i Sciacca łatwo dostać się do Tunezji, którego zarysy widoczne przy dobrej pogodzie z wysokich nadmorskich wzgórz. W 13 wieku na terenie Сиканийских gór zaczął rozprzestrzeniać się feudalizm, niemiłosiernie эксплуатировавший miejscowa ludność. Przemysł wydobycia siarki w kopalniach której na рабских warunkach pracowali młodzi chłopcy, - ярчайшее przejawem tego procesu.

Powszechnie uważa się, że słynna mafia po raz pierwszy pojawiła się właśnie w tej części Sycylii, ale nie w odpowiedzi na ucisk feudalny, a dlatego, że bogaci właściciele, którzy nie żyli w swoich majątkach, powierzył zarządzanie swoimi rozległymi włościami nienawiści "габеллоти", brutalne i skorumpowane надсмотрщикам, skłonność do kradzieży i zabójstw. Aż do 1812 roku klienci ziemi w Сиканах mogli otrzymać honorowy tytuł – w ten sposób wiele габеллоти stały się baronami w ciągu dwóch dekad. Nigdzie więcej tych talentów nie wzgardzili tak mocno, jak w Сиканах.

Pomiędzy 1890 a 1925 rokiem перенаселенные miasta Сиканийских gór stały się głównym "dostawcą" imigrantów. I dziś, w prowincji Agrigento i Caltanissetta uważane za najbiedniejszymi we Włoszech. I, tym nie mniej, jest to region ma szczególny urok i przechowuje swoje tradycje.