Staro-Улановичское cmentarz – najstarszy cmentarz żydowski Witebska. Historia pierwszego cmentarza żydowskiego Witebska rozpoczęła się od dekretu króla Władysława IV, позволившего społeczności żydowskiej Witebska wykupić ziemię do pochówku w 1633 roku. Następca władzy państwowej Jan III Sobieski potwierdził prawo żydów do кладбищенскую ziemi wkrótce po jego dojściu do władzy w początku swego panowania w 1673 roku.

Jednak w Witebsku mieszkało duża liczba żydów. Wkrótce cmentarz переполнилось i nowych zmarłych nie było pochować. Wspólnota zwróciła się do rady miejskiej z prośbą o jej pozwolić odkupić nowy kawałek ziemi, jednak władze miejskie, ciasne wygórowane, prawa imperium Rosyjskiego w sprawie majątku żydów, nie udało się jednoznacznie rozwiązać ten problem. Sprawa została przekazana do senatu, gdzie decydowało kilka lat. Nowy cmentarz dozwolone było kupić tylko w 1909 roku.

W czasie ii wojny Światowej przez niemieckich nazistów na terenie Staro-Улановичского cmentarza odbywały się masowe egzekucje, a żydowskie nagrobki zostały brutalnie zniszczone. Dlatego też, ile faktycznie na cmentarzu grobów, teraz nikomu nieznany.

Na dzień dzisiejszy Staro-Улановичское cmentarz – jedyny cmentarz żydowski Witebska. Wszystkie pozostałe, starsze groby, zostały rozebrane przez władze sowieckie. W 1990 roku, i to żydowski cmentarz został zamknięty decyzją Witebskiego komitetu wykonawczego miasta. Na darowizny byłych rodaków teren cmentarza trochę uszlachetnia i zbudowano nowe ogrodzenie.