W Wilnie istnieje droga łącząca Wileński zamek z Polską i Rosją, która później przekształciła się w ulicę. W tej chwili ulica Пелес jest najstarszą i najbardziej eleganckim ulicą Starego miasta w Wilnie. Boczne ulice, które ją przekroczyły, były małymi drogami, związanym z główną drogą.

Jeszcze bardzo dawna ulica Wilno była główną ulicą, która łączy jego wielkiego zamek z ratuszem, a także miejskimi bramami. Ulica przechodzi od Piatnickiej kościoła w ulicę Wielkich. Пелес otaczają piękne i malownicze tarasy z ciemnych zaułków, a po obu stronach od niej odchodzą wileńskie zaułki: Швянто Миколо, Скапо, Литурату i Бернардину. Wygląd ulicy można określić jako nakrapiane z harmonijnym połączeniem różnych historycznych stylów od baroku i gotyku do eklektyzmu z minimalną ilością budynków z drugiej połowy 20 wieku.

Nazwa ulicy po raz pierwszy wzmiankowana w źródłach historycznych w 1530 roku. Ulica ta była głównym do przejazdu królów, ambasadorów różnych krajów i delegatów papieskich. Ulica Pilies obfitował różnymi domami bogatych parafian i szlachty. W pobliżu ulicy ogromny kwartał zajmował uniwersytet Wileński, w którym mieszkali profesorowie uniwersyteccy. W końcu 18 wieku w jednym z blisko wiejskich podwórek powstał piękny ogród botaniczny przy uniwersytecie Wileńskim. Ponadto, na ulicy Пелес popełnili procesji kościelnych procesji. W najszerszych miejscach ulice szumiały bazary, które jeszcze nazywano Wielkim rynku w pobliżu ratusza i Rybim warzywniakiem u Piatnickiej kościoła.

Często na ulicy Пелес odbywają się święto na cześć wakacji. Na przykład, w marcu Пелес, a także inne przylegające do niego uliczki, zajmuje duży targi Казюка. W tym czasie ruch na ulicy jest ściśle ograniczona. W święta i tylko weekendy na ulicy są muzycy uliczne, tak podnoszącego na duchu wszystkich obywateli i turystów w sezonie letnim.

Co do atrakcji ulicy, to należą do nich znajduje się na rogu administracyjne trzypiętrowy budynek z prawej strony końca 19 wieku. Jego główną fasadą to wychodzi na ulicę Швянтараге; zajmuje Ministerstwo spraw wewnętrznych Litwy.

Piętrowym dom, położony na rogu ulicy Пелес, niesie w sobie cechy późnego klasycyzmu, co jest szczególnie widoczne w symetrii jego elewacji. Pilastry między piętrami doskonale wypełnione materiałami kompozytowymi literami. Zbudowany z kamienia dom stał w tym miejscu od samego początku 17 wieku. W 1748 roku, w domu był pożar, a budynek został ponownie zbudowany, ale w 1800 roku do niego dodano jeszcze i trzecie piętro. Z 1837 roku dom dysponował kancelarią i archiwum katolickiego Wileńskiej kościoła. W późniejszym czasie tu mieszkali arcybiskup Мечисловас Reinis, biskup Jurgis Матулайтис, a w tej chwili tutaj znajduje się katolicka akademia nauk Łotwy. W pierwszej połowie 19 wieku parter został nakręcony znany przez книгоиздаталем Józefem Завадским, w którym pracował jego księgarni. W czasach władzy radzieckiej na tym piętrze znajdowała się szczególnie popularna w tym czasie "Naleśnikarnia", dziś znany jako kawiarnia, pojawiającą się tu w 1828 roku.

Znajduje się na ulicy dom nr 10, gdzie obecnie zajmuje swoje miejsce, hotel ma dwie pamiątkowe tablice, na jednej z których napisane wiersze w języku ukraińskim i rosyjskim w pamięć o poecie Тарасе Szewczenki, проживавшем tutaj z 1829 w 1830 roku. Drugi napis z płaskorzeźby i poświęcony pamięci piosenkarza Antanasa Шабаняускаса, który był prawdziwym profesjonalistą na litewskiej estradzie. On mieszkał w tym domu od 1946 do 1987 roku. Zakłada się, że ten dom został zbudowany pod koniec 16 wieku.

Dom naprzeciwko znany dzięki inżynierowi, historyk i architekt Teodorowi Нарбуту. Górna część elewacji budynku pięknie ozdobione fryzy z метопами i триглифами z rozetami. Cały dom zdobią motywy roślinne okien drugiego piętra.

W jednym z miejsc od ulicy Литерату do Piatnickiej kościoła znajduje się dom nr 40 – to pomnik architektury 18 wieku. Dom został zakupiony przez małżonków Юргисом Шлапялис i Marią Шлапялене, które aktywnie promuje język litewski, trzymając w treści księgarnia. Teraz na budynku znajduje się tablica z ich nazwiskami, a od 1994 roku jest tu znalazł miejsce poświęcone im muzeum.