Leszno - miasto w środkowej części Polski. Położony w południowej części województwa Wielkopolskiego z 1999 roku, był dawniej stolicą o tej samej nazwie województwa (1975-1998). Leszno ma status powiatu.

Osada po raz pierwszy wspomina się w dokumentach historycznych w 1393 roku. Miejscowość należała do rodziny Венива. Ród przyjął nazwisko Leszczyńskiego w imieniu swojego majątku, zgodnie ze średniowieczną tradycją polskiej szlachty.

Parafia czeskich protestantów w Lesznie, a także tkaczy i rzemieślników z pobliskiego Śląska, pomógł pewnej szybko rosnąć i rozwijać się. W 1547 roku Leszno otrzymał prawa miejskie od króla Zygmunta I Starego. W xvi wieku miasto stało się największym wydrukowanym ośrodkiem w wielkopolsce dzięki działalności protestanckiej społeczności, której liczba wzrosła z powodu napływu niemieckich uchodźców ze Śląska podczas wojny Trzydziestoletniej. Złoty wiek Leszno zakończył się z wielkim pożarem w 1655 roku. W czasie wojny Północnej miasto został ponownie spalony w 1707 roku przez rosjan, a później zaledwie dwa lata mieszkańców spotkał się nowy problem – straszna epidemia dżumy.

Rodzina Лещинских posiadała miastem do 1738 roku, po czym Leszno został przyłączony do Prus. Miasto wziął udział w polskim powstaniu w 1918 roku, i w Версальскому umowy został zwrócony Polsce. W 1939 roku w Lesznie został porwany przez nazistów.

W latach powojennych Leszno został całkowicie odnowiony i dziś można tu zobaczyć zabytki architektury miejskiej: budowla w stylu barokowym ratuszem, kościół parafialny z 18 wieku, zbudowany przez Jana Катеначи, ozdobione barokowymi ołtarzami i wspaniałą fasadą, kościół ewangelicko-augsburski Św. Krzyża, zbudowany w początku 18 wieku, unikalną architekturę głównego placu. W muzeum krajoznawczym przechowywane bogate zbiory polskiego malarstwa portretowego.