Na terenie słynnego Iver klasztoru z błogosławieństwa archimandryta Wawrzyńca wzniesiono rodzinny grobowiec rodziny Панаевых, który znajduje się w północno-wschodniej części klasztoru, a mianowicie w ogrodzie. Kaplica-grobowiec stanowi eleganckiego wyglądu kaplicy, która znajduje się na wysokim cokole, wewnątrz którego znajduje się sama grobowiec. W niej pod trzema саркофагами, wykonanymi z kamienia, spoczywają prochy wielu członków rodziny Панаевых. W kaplicy-sanktuarium można wejść przez małą dolną drzwi znajdujące się od strony północno-zachodniej. Nad drzwiami znajduje się masywne филенчатая drzwi, które prowadzą do kaplicy. Z lewej i z prawej strony od wejścia znajduje się niewielka metalowa drabinka. Załatwienie wszystkich czterech elewacji wykonane za pomocą trójkątnymi szczytami. Dach ma dość skomplikowaną палаточную kształt i kończy się w postaci niewysokiego namiotu, który zwieńczony krzyżem.

Budowanie groby znajdowały się na środki pieniężne Панаева Waleriana Aleksandrowicz, który był kuzynem znanego i. I. Панаева – pisarza, dziennikarza, a także jednego z redaktorów popularnego czasopisma "Sowriemiennik".

W. A. Панаев mieszkał w pobliżu samego Валдая, a dokładnie w miejscowości Кузнецово, że na rzece Шегринке. W tym miejscu poznał swoją przyszłą żonę – Мельгуновой Zofią Михайловной. W 1850 roku odbył się ślub Панаева i Мельгуновой, dlatego w ich posiadanie przeszła dworek pod nazwą Байнево.

Jak wiadomo, Мельгуновы, Панаевы, a także ich krewni Квашнины-Самарины odnosili się do dawnych, rodzimych rosyjskich porodu. Nie ma informacji, że Панаевы odbywały się od новгородцев o nazwisku Паналимовы, które niegdyś zostały wyparte carem Iwanem Groźnym z miasta Nowogrodu wschodnią część rosyjskich ziem. To właśnie na nowych ziemiach zaczęto nazywać Панаевыми, a to nazwisko było związane z tym, że były one w pokrewieństwo z Ермаком i esaul Pana. W 1998 roku została opublikowana rodowód rodziny Панаевых, która pojawiła się dzięki córki Панаева Дягилевой E. W. Rodowód na dzień dzisiejszy jest przechowywana w jednym z odręcznie działów szanowanego Instytutu literatury rosyjskiej.

Панаев Walerian Aleksandrowicz był nie tylko budowniczym kolei, ale był również autorem książek i raportów dworca kolejowego, budownictwa i gospodarki, twórca "Панаевского" teatru muzycznego w mieście Petersburgu. Za zarobione pieniądze jego bratem Ипполитом i im zdecydowano się zbudować rodzinnych sanktuarium-kaplica, która w pierwszej kolejności miała ich zmarłej matki, która w tym czasie była pochowana na terenie Iver klasztoru.

Matka Панаевых – Elena Matwiejewna – stosował dużo siły do wychowania swoich synów: Arkadia, Илиадора, Waleriana i Hipolita. W 1836 roku swoich dwóch młodszych synów zawiozła do Petersburga, co było wynikiem ich edukacji zawodowej w Obudowie inżynierii dróg. W ciągu całego okresu studiów Elena Matwiejewna zawsze przyjeżdżała do swoich synów, pomagając im dosłownie we wszystkim. W środku 1854 roku do niej dotarł fałszywe pogłoski o śmierci swojego syna Arkadia, i ona nie była w stanie przenieść tak ciężką próbę. Przed śmiercią poprosiła ją pogrzebać na terenie Iver klasztoru. W 1870 roku gorąco kochający jej synowie wręczyli matki ostatni prezent – tabliczka sanktuarium, do którego przeniesiono jego prochy.

Jakiś czas później, W. A. Панаев pochowany w grobowcu swoją młodszą córkę, Valentine, która zmarła po porodzie. Będąc młodą kobietą, ona nie żyje, nie osiągając międzywojennego. W 1886 roku obok ze swoją siostrzenicą i matką został pochowany Илиадор Панаев, który przez całe życie był niezwykle utalentowanym muzycznie człowiekiem.

Wszystkie dokonane pochówku rodziny Панаевых związane z niełatwe losy wybitnych rosjan, którzy otrzymali prawo na zawsze być związane z ziemią prawosławnego Iver klasztoru, a także архимандритом Лаврентием, który w 1876 roku również został pochowany w tym mieszkaniu.