Góra Monte Берико i kościół Santa Maria di Monte Берико. Monte Берико – to, w istocie, na niewielkim wzgórzu, góruje nad Vicenzę i jest częścią wzgórz łańcucha Collie Беричи. Znajduje się on w niewielkiej odległości od zabytkowego centrum miasta. Na górze widoczny jest kościół Santa Maria di Monte Берико poświęcona patronki Vicenzy. Nieco dalej, na wzgórzu Амбелликополи, w Willi Гуиччоли znajduje się Muzeum Risorgimento i Oporu, a wokół widły podzielony angielski ogród. Przed północną elewacją kościoła Santa Maria di Monte Берико rozciąga się plac Piazzale della Vittoria, z której roztacza się wspaniały widok na miasto i północną część prowincji aż do podnóża Вичентинских Alp. Powierzchnia ta została uznana za narodowy монументом. Pójść do kościoła można składający się z 192-tych schodów schody Скалетте, która zaczyna się od słynnego палладианской Arco delle Скалетте na Piazza Фраккон, lub po schodach, zaprojektowanej Francesco Муттони w 1746 r.. Całkowita długość schodów ostatniej wynosi około 700 metrów.

Kościół Santa Maria di Monte Берико nosi tytuł bazyliki mniejszej. Według legendy, Najświętsza Maryja Panna dwukrotnie była w tym miejscu jednego chłopa o imieniu Vincenzo Пазини. Pierwszy raz miało to miejsce w 1426 roku, a drugi – w 1428-m. W tych latach teren Veneto cierpiała od straszliwej epidemii dżumy. Maryja obiecała, że jeśli mieszkańcy Vicenzy budują na wzgórzu kościół, to wybawi ich od cierpienia. Mieszkańcy wykonywali wskazanie i wzniesiono świątynię w zaledwie 3 miesiące. Później budynek pierwszej kościoły został przekształcony w sanktuarium. Nad projektem pracował architekt Carlo Беррелло, a dekoracjami zajmował rzeźbiarz Orazio Маринали.

Dziś Monte Берико – to najbardziej elegancka i cicha strefa mieszkaniowa Vicenzy, położona z dala od ruchliwych tras samochodowych i znajdująca się przy tym zaledwie kilka minut jazdy od centrum miasta z rozwiniętą infrastrukturą. Zbocza usiane willi i małych domkach letniskowych.