Jedną z najbardziej interesujących stron hiszpańskiej historii opowiada nam o chrześcijańskiej реконкисте, o отвоевании hiszpańskich ziem u maurów. Przez wiele lat ziemi Hiszpanii znajdowały się we władaniu maurów, z którymi miejscowi prowadzili ciągłe wojny w dużej mierze na gruncie przekonań religijnych. Na początku 13 wieku wojskom króla aragonii Jakuba I (Jaime I) udało się wygrać u maurów Walencji. Istotną pomoc w tym króla miały rycerze zakonu Świętego Jana Jerozolimskiego, którego członkowie początkowo nazywano иоаннитами, a po jakimś czasie мальтийскими rycerzy-госпитальерами. Na początku 13 wieku część rycerzy tego zakonu przeniósł się do Hiszpanii, gdzie miał poparcie króla Jakuba (Jaime) Арагонскому. W dowód wdzięczności za okazaną pomoc król podarował rycerze Zakonu duże ziemi. Właśnie na części ufundowany przez króla ziem w 13 wieku został wzniesiony kościół, który otrzymał później nazwę Kościół maltańskich rycerzy-szpitalników.

Pierwotny budynek kościoła został zbudowany w stylu gotyckim, podstawowy etap jej budowy został wykonany między 1238 i 1261 lat. Ostatecznie budowa została ukończona do 1316 roku. Budynek kościoła, wykonane najczęściej z cegły i kamienia, ma 36 m długości i 19 m szerokości. Ściany ozdobione są wąskie gotyckie okna. Wewnątrz znajduje się starożytny ołtarz, utworzony pod koniec 13 wieku. Na dziedzińcu kościoła w 17 wieku została dobudowana dzwonnica.

W czasach Hiszpańskiej wojny domowej budynku kościoła i dzwonnicy poniósł znaczne szkody.