Kiedyś król Antioch I zasad małym państwem Коммагенов, które znajdowało się między Парфянским królestwem i cesarstwem Rzymskim. Wygląda na to, że u tego króla była mania wielkości, do tego sam uważał się za bezpośrednim potomkiem Dariusza i i Aleksandra Macedońskiego. Antioch I zamówić na szczycie góry Немрут (wysokość 2150 m) na budowę świątyni i sanktuarium. Wśród kamiennych posągów bohaterów i bogów, takich jak Apollo, Herakles, Zeus itd. było zainstalowanych i pomnika Antiocha. Od tego czasu minęło około 2000 lat, które nie oszczędził starożytne budowle i posągi, jednak dziś jest to miejsce niezwykle piękne.

W związku z tym, że ruiny świątyni Antiocha znajdują się na wschodniej i zachodniej stronie góry, najlepiej odwiedzać Немрут wcześnie rano lub wieczorem. Tajemniczy kopiec o wysokości 50 m i średnicy 150 m zbudowany z cegieł i kamieni. Ogrodzenia oprawione w postaci występów, wykutych w skale. Na wschodniej stronie gór znajdują się posągi, kamienny mur, a także ołtarz, który ma widok biegową piramidy. Galeria łączy półki na wschodzie i zachodzie grobu, a wejście do grobowca strzegą dwa ogromnych kamiennych orła.

Jest tu i płaskorzeźby, które przedstawiają przodków Antiocha – Aleksandra Macedońskiego (przodka po kądzieli) i perskiego króla Dariusza (przodka ojcowskiej). Zachodnią część pomnika zdobi głowę w postaci lwa, ma wysokość 1, 75 m i długości 2, 5 metra. Plecy lwa zdobią 19 gwiazdek, z każdej gwiazdy pochodzi 16 promieni (małe gwiazdy emitują 8 promieni słonecznych). Na piersi lwa – półksiężyc. Trzy największe gwiazdy przedstawiają Mars, Merkury i Jowisz. Być może, był to stary horoskop na świecie. Odnośnie dokładnego przeznaczenia lwiej rzeźby nic nie wiadomo.

Po przeprowadzeniu wykopalisk archeolodzy ustalili, że szczątki króla Antiocha byli w które sam zrąbał ... ... w skale jaskini. Po pochówku jaskinia została zamknięta kopca. Do naszych czasów miejsce pochówku nigdy nie вскрывалась.

Ruiny pomnika odkrył niemiecki inżynier Carl Sióstr w 1881 roku. W ciągu dwóch kolejnych lat zostały zorganizowane 2 wyprawy do Turcji. Po tym wykopaliska trwały do 1989 roku, wtedy właśnie ten obszar ogłoszono parkiem Narodowym.