Дыбовски – zamek zbudowany w połowie xv wieku na polecenie króla Władysława Jagiełły. Twierdza została wzniesiona na lewym brzegu rzeki Wisły w celu kontroli nad gwałtownym ruchem statków na granicy polsko-krzyżackiej granicy.

Zamek Дыбовски stanowił prostokątny budynek, pokryty dwuspadowym dachem z pikami. W drugiej połowie xv wieku zostały zbudowane okrągłe wieże obronne, które służyły doskonałym miejscem do prowadzenia walki z broni palnej. W 1431 roku zamek został zdobyty przez тевтонским rycerzy i spalony. Już cztery lata później twierdza znów odeszła polakom.

W 1454 roku król Kazimierz IV wydał tu Нешавские statutu – zestaw określonych uprawnień w celu zapewnienia wsparcia ze strony polskiej szlachty w wojnie Trzydziestoletniej. Podczas szwedzko-polskiej wojny zamek został spalony przez szwedów w 1656 roku. W 1703 roku, podczas oblężenia Torunia przez szwedów, z zamku Дыбовски prowadzono ogień po mieście.

W xviii wieku zamek należał do rodziny Дыбовски, a po podziale ziem polskich na jego terenie został otwarty distillery.

Do naszych czasów zamek zachował się w postaci ruin, jednak dziś można zobaczyć ocalałe ściany, dwupoziomowe bramy zamkowe fortyfikacje. W końcu xx wieku na terenie zamku prowadzone były wykopaliska. Około 500 metrów od zamku w latach 2000-2002 zostały wykryte ślady pierwotnego lokalizacja Нешавы – miasta, które istniało w xv wieku, który został zaatakowany i zniszczony przez krzyżaków. Wtedy, pod ciśnieniem Kazimierza IV, Нешава przeniósł się na swoje obecne miejsce, 35 km od Torunia w górę rzeki.