Odeon to mały teatr w Taorminie, zbudowany z cegły adobe w czasach Starożytnego Rzymu na rozkaz imperatora Cezara Augusta Oktawiana. Tylko w 19 wieku jego ruiny zostały odkryte przez archeologów i odrestaurowane – dziś ten pomnik starożytności, jest jedną z głównych atrakcji turystycznych miasta.

Nie ma żadnych wątpliwości co do pochodzenia Одеона – to słowo, przy okazji, dosłownie oznacza "mały teatr". Został wzniesiony przez rzymian, kiedy Taormina wojskowej stała się kolonią imperium w 3 wieku p. n. e., W swoim rozmiarom jest znacznie gorsze innej budowli starożytności – starożytnego greckiego teatru, jednak sama jego obecność w mieście mówi się o tym, jak ważna była kultura dla mieszkańców.

Ruiny Одеона można zobaczyć tuż za wzgórzem, oznaczonym na cześć świętej Katarzyny Aleksandryjskiej z Egiptu, w pobliżu średniowiecznego pałacu Palazzo Corvaja. Zostały przypadkowo odkryte w lipcu 1892 roku, a do tego momentu o ich istnieniu nawet nie podejrzewali! Historia znaleziska jest dość niezwykłe: kowal o imieniu Antonio Бамбара przetwarzał swój kawałek ziemi, który znajduje się za kościołem świętej Katarzyny, gdy jego kirka uderzyła o konstrukcję z czerwonej cegły. Rok później na tym miejscu zaczęły się wykopaliska archeologiczne, i Odeon, poważnie uszkodzony w niektórych częściach, został wydobyty na światło po kilku wiekach zapomnienia.

Architektura teatru rzymskiego praktycznie identyczna architekturze innego teatru Taorminy – greckiego. Ostatni skierowany na południe, podczas gdy Odeon patrzy na północny-wschód. Jak wspomniano powyżej, teatr zbudowany z cegły wymieszane z wapienia. Jego układ powtarza układ innych rzymskich teatrów: budynek jest podzielony na trzy główne sekcje – scenę, widownię i кавею. Scena składa się z стилобата – górnego stopnia, na której opierają się bazy kolumn, i właściwie kolumnady z języka greckiego kościoła (według niektórych historyków, poświęconego Афродите). Oprócz spektakli teatralnych w małym Одеоне, stojącym na środku ubezpieczeniowej, stawiano muzyczne show, a także tutaj występowali władcy, ważne urzędnicy, wojskowi oraz opiekunowie kultów religijnych.