Пхимай jest starożytny кхмерским miastem, znajduje się w Tajlandia niedaleko od słynnej świątyni Angkor Mineralna. Znajduje się on w arkuszu egzaminu na wprowadzenie go na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Nazwa "пхимай" w tłumaczeniu z khmer oznacza "duże miasto". W starożytności był na popularnej drodze do Ангкору i był niezmiennym punktem wizyty dla pielgrzymów.

Miasto zostało założone około II wieku, po zdobyciu кхмерами tajskiego państwa Дваравати. Jej terytorium stanowi prostokąt otoczony głęboką fosą i wysokimi murami.

Jednym z największych w Tajlandii khmerów świątyń jest świątynia Пхимай, zakłada się, że takie imię nosił ważny działacz religijny. Jak wynika z architektury, kościół został ustanowiony jako buddyjskiego sanktuarium szkoły Mahajany. Warto zauważyć, że pozostałe khmerska świątynie są индуистскими, Пхимай - rzadki wyjątek.

Świątynia zachwyca rozmiarami: jego szerokość wynosi 565 metrów, a długość 1030 metrów. Na jego terenie znajduje się most nagi (mitycznych latawce), symbolicznie reprezentujących związek między niebem a ziemią. Centralny пхранг (stupa, przypominająca w kształcie kolby kukurydzy) wykonany z białego piaskowca, podczas gdy reszta z czerwonego.

Szczególne znaczenie w mieście położono na centralnym bramy w zamkowej ścianie, to właśnie przez nich przechodził drogę do stolicy khmerów.

W południowo-wschodniej części miasta znajduje się Mną Брахмадат - miejsce, gdzie według legendy został pochowany prochy króla khmerów.

W okresie od 1964 do 1969 roku w zabytkowym mieście przeprowadzono prace konserwatorskie przy współpracy z ambasadą Francji, kierowali nimi książę Яйчай Читрабонгсе i Bernard Filip Грослиер, zaangażowany również renowacją Angkor Mineralna w Kambodży. Dzięki starannej pracy naukowcom udało się zachować starożytną sztukaterię, przedstawiający historie z życia Buddy i sceny Рамаяны.