Ucho Dionizosa – to sztuczna wapienna jaskinia, выбитая w skałach Темените w Syrakuzach. Nazwa tej atrakcji turystycznej pochodzi od jej podobieństwa z formą ludzkiego ucha.

Prawdopodobnie, Ucho Dionizosa powstał na miejscu dawnych kamieniołomów, z których słynęło miasto. Jaskinia ma 23 metry wysokości, a jej długość w głąb skały wynosi 65 metrów. Jeśli spojrzeć na nią z góry, to można zobaczyć, że jaskinia ma wygięcie w kształcie litery S. A wejście do jaskini ma kształt kropli. To właśnie z powodu tej formy w jaskini bardzo dobra akustyka – nawet cichy szept jest słyszalny w całym pomieszczeniu.

Swoją nazwę jaskinia otrzymała w 1586 roku, a zaprojektował go nie kto inny, jak wielki włoski malarz Caravaggio. Tytuł odsyła nas do tirana z Syracuse Dionizego I. Według legendy (być może, także wymyślonej Caravaggia), Dionizy wykorzystał tę jaskinię jak więzienia dla swoich politycznych przeciwników, a dzięki wspaniałej akustyce, podsłuchiwał ich plany i выведывал tajemnice. Inna, bardziej przerażająca legenda głosi, że Dionizy kazał wybić jaskini w kształcie ucha, aby ona przymusową krzyki więźniów, którzy byli tu okrutnym torturom. Niestety, dziś już nie насладить tą wspaniałą akustyką, ponieważ dostęp do jej centralnym punkcie zamknięty.

Przy okazji, Ucho Dionizosa jest również nazywany typ słuchowy rurki z elastycznego, a także termin ten stosuje się dla oznaczenia obserwacji, zwłaszcza do celów politycznych.

Ale w ogóle istnieją bardzo poważne podstawy, aby sądzić, że jaskinia ma jednak naturalne pochodzenie. Ponieważ ona znajduje się w niskim wzgórzu, składa się z twardych skał, mogła powstać w wyniku działania deszczu w czasach prehistorycznych. Podobne edukacji, ma kształt kanionu, w wielu można zobaczyć w amerykańskim stanie Utah. Узость górnej części jaskini i rozszerzenie w dolnej części wraz z серпантино w ksztalcie litery również są charakterystyczne dla szczelinowych kanionów. A dosłownie wypolerowane ściany służą jeszcze jednym dowodem na długotrwałe działanie wody. Taka przyrodnicza w połączeniu z niesamowitą akustyką, najprawdopodobniej doprowadziła do tego, że starożytni ludzie wogule to miejsce święte, a więc jest dobrze zachowane.