Zaopatrzenie w wodę miasta, z powodu braku wody pitnej wewnątrz bizantyjskich murów obronnych, od wieków uzyskać źródeł, które znajdują się w odległości 25 km na północ od Stambułu. Szczególne niebezpieczeństwo zatrucia i zniszczenia kanałów wodnych, zapewniające miasto wodą, istniała wojenne z lat i była bardzo duża. Aby rozwiązać ten problem, jeszcze w czasie pokoju, w mieście zaczyna się budowa zbiorników wodnych.

Wodociąg został zbudowany za panowania cesarza Юстиниане i dostarczał wodę w podziemne zbiorniki - cysterny. Najbardziej znany i duży z nich to cysterna Йеребатан lub Yerebatan Sarancisi. To nazywa się bazylika cysterna, i pochodzi ona z VI wieku. Cysternę Йеребатан uważają, że jednym z największych, zachowanych do naszych czasów, dawnych zbiorników wodnych. To miejsce jest jednym z najbardziej dziwnych i niesamowitych na świecie i stanowi olbrzymi podziemny zbiornik do magazynowania wody. Jest ta cysterna obok Hagia Sophia – praktycznie w zabytkowym centrum Stambułu.

Remont zbiornika wodnego otoczono go murem z cegieł. Grubość jej wynosi 4 metry i pokryta jest specjalnym водоизоляционным roztworem. Tu przechowywane są rezerwy wody pitnej na wypadek suszy lub oblężenia miasta. Turcy, którzy wolą płynące wody stand-up, prawie nie używany zgodnie z przeznaczeniem przechowywane w zbiorniku zapasy wody, a tylko podlewać jej ogrody pałacu Topkapi.

Budować tę cysternę zaczęły się jeszcze za panowania Konstantyna I w 306-337 r., a zakończył w 532 roku, za rządów cesarza Justyniana. To było właśnie w okresie chwały Wschodniego Rzymu, zwanego Imperium Bizantyjskiego. Zbiornik aktywnie używane, do XVI wieku. Później zostało ono opuszczone i silnie zanieczyszczony, i tylko w 1987 roku oczyszczona i odrestaurowany Cysterna Йеребатан otwarto dla szerokiej publiczności jako muzeum.

Zbiornik szerokości sięga 70 m, a długość - 140 m. Mieści się ono 80000 metrów sześciennych wody. Duża liczba kolumn umieszczone w odstępach 4 m. W sumie ich liczba wynosi 336 – stanowią cały las. Wielu z kolumn kiedyś znajdowały się w starożytnych świątyniach i zostały przywiezione do Konstantynopola z odległych zakątków. Ze względu na różnice w pochodzeniu, kolumny różnią się znacznie od siebie, na przykład, rodzajem użytych do ich tworzenia marmuru, sposób obróbki powierzchni, ilością szczegółów.

Funkcje podstawy kolumn wykonują dwa marmurowe bloku z nałożonym wytłoczonym wizerunkiem smokiem antycznych legend – змееволосой Meduzy, która, według legendy, mogła spojrzeniem zwracać się w kamień każdego śmiertelnika. Kolumny znajdowały się na końcu lochu. Bizantyjskie architekci szczególnie z nimi się nie krępować: jedna meduza повалена na bok, a drugi odwrócony do góry nogami. To celowe upokorzenie antycznego bożka, a nie dziwna zaniedbania. W pobliżu meduzy znajduje się marmurowa kolumna z wytłoczonym wzorem, który nazywa się "paw oko". Ta kolumna pochodzi z ruin Feodosiiskogo forum, gdzie obecnie znajduje się plac Беязит. Zabytki Konstantynopola, z kolei, jak i ruiny starożytnych, zamieniły się po prostu w stosy materiału budowlanego.

James Bond w filmie "pozdrowienia z Rosji" przepływała tu na łodzi, a reżyser Andron Konczałowski tu kręcił sceny do swojego filmu "Odyseja" (to właśnie te chwile, kiedy dzieją się horror w świetle odbite w wodzie pochodni). Sklepienia tego ogromnego lochu i las kolumn z kapiącą zewsząd wodą, jednak i tak robi duże wrażenie, przerażający i bez żadnego Konczałowskiego na tych, którzy choć raz był w tych miejscach. W mieście cały znaleziono około czterdziestu podziemnych cystern, ale nie jest wykluczone, że nie znajdą się jeszcze.