Bernardynów pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi panny Zdjęcie: kościół Bernardynów p. w. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi panny

Kościół Niepokalanego Poczęcia Nmp w Słonimiu jest częścią kompleksu klasztoru бернардинок. W 1645 roku Konstantyn Юдицкий przekazał pieniądze na budowę klasztoru dla świętych sióstr, którzy w tamtych czasach żyli w Wilnie. Obiecał rodzicom, że zbuduje klasztor i переселит sióstr бернардинок w Słonim. Бернардинки przeniósł się w 1648 roku i osiedlili się w wybudowanym dla nich drewnianym klasztorze.

W 1664 r. rozpoczęła się budowa kościoła, który uległ awarii przez 6 lat. W 1696 roku kościół został konsekrowany przez arcybiskupa Przez Konstantyna Бжостовским. W 1751 roku rozpoczęła się modernizacja i pogorszył się o starszego kościoła. Był to czas rozkwitu stylu rokoko. Wzniesiono pięć wspaniałych ołtarzy. Ołtarze i wnętrze, aby przy kościele wykonał słynny mistrz Johann Гедель. Niestety, pożar zniszczył to wspaniały budynek. W takiej postaci, w jakiej kościół dotrwał do naszych dni, zbudowano go w 1793 roku. Budową kierował architekt I. Оводович.

W 1864 roku carska władza zabroniła brać do klasztoru nowych sióstr. Klasztor stopniowo opróżniany. Budynek ветшало bez należytej opieki. W 1905 roku ukazał się dekret o wolności religijnej, podpisany przez Mikołaja II. Już w 1907 roku w klasztorze przyjechały pierwsze siostry, które wzięli się za odbudowę budynku własnymi siłami. W pierwszej kolejności zostały otwarte szkoła i internat dla dziewcząt, w których ostro potrzebował Słonim.

Podczas wojny dwóch zakonnic hitlerowcy rozstrzelali, pozostałych wygnali władze sowieckie po zakończeniu wojny. Od końca wojny w dzisiejszych czasach w murach klasztoru znajduje się szpital. Niedawno klasztor i kościół ponownie przekazali Kościoła Katolickiego i zakonnicy powrócili do klasztoru w Słonimiu. Teraz świątynia – działający.

Mogę uzupełnić opis