Niemiecki klasztor św. Iwana Рильского należy do Bułgarskiej Cerkwi Prawosławnej. Znajduje się on w Лозенской dolinie, w odległości 5 km od wsi Herman i zaledwie 15 km od Sofii. Niemiecki klasztor jest uznawany za jeden z najstarszych klasztorów w Bułgarii: go założyli przy Piotrze w X wieku, gdy tylko zaczęło się szerzyć kult Iwana Рильского.

Jak głosi tradycja, w bizantyjski okres klasztoru oparła się dary od Aleksego I Komnena, cesarza. A w okresie tureckiego jarzma siedziba wielokrotnie otrzymywała zniszczenia. W pełni klasztor został odbudowany w XVII wieku. Został odnowiony klasztor najpierw w 1801 roku, a następnie jeszcze raz w 1818 roku, kiedy to opat Antypas dodał w zespół klasztorny jeszcze jedną budowę – kamienny однонефную церквушку, вкопанную w ziemię. W tym samym roku zostały zaktualizowane mieszkaniowe budynki. Z kościoła do naszych czasów dotarło w jednym kawałku krzyż, napis, na którym dokładnie określa 1818 rok wybudowania. Zakłada się, że w tym samym roku odbyło się poświęcenie odnowionej kościoła.

Z 1870 roku 1912 przeorem klasztoru był haji Nikifor, a pomagał mu brat, mnich Cyryl. W ich zarządzaniu w монастырское gospodarstwo wchodziły co najmniej 150 ha łąk i podmokłych łąk, młyn wodny, a także około 150 goli większego lub mniejszego bydła.

Pod koniec XIX wieku, po wyzwoleniu kraju, klasztor został ponownie zaktualizowany. Stary kościół rozebrano i na jej miejscu mistrzowie z Слатины zbudowali nową. Jako materiał wykorzystali обтесанный kamień, który uzupełniły trzy dekoracyjne cegły rzędami, a zewnętrzne narożniki zdobione gładkie płyty z kamienia. Kościół został zwieńczony drewnianą kopułą, обитым blachą. Trochę później był szeregowy dziesięciometrowy ganek. Ikony, co zdobi stary kościół, później zostały przeniesione do muzeum w Sofii.

Ciekawostka: w latach 1890-tych latach w Niemieckim klasztorze był nowy król Ferdynand, który wysadził przed północną bramą kościoła dwie sekwoje, że rosną tu do tej pory.

Kościół i klasztorne obudowy nowo odrestaurowane w latach 1960-ych.