Kościół Świętego Franciszka - dawna kolegiata zakonu franciszkańskiego, położony jest w zabytkowym centrum Santiago de Chile. Kościół znajduje się na południowej stronie Alameda del Libertador Bernardo O ' Higgins - głównej ulicy miasta, pomiędzy stacjami metra Universidad de Chile i St. Lucia.

W 1541 roku konkwistador Pedro de Valdivia założył Santiago del Nuevo Экстремо w zakolu rzeki Mapocho. I już w 1544 roku przez Zakon franciszkanów złożyło wniosek o budowę świątyni w tym miejscu. Po otrzymaniu długo oczekiwany rozdzielczość, franciszkanie rozpoczęli budowę świątyni z wykorzystaniem lokalnej siły roboczej. Pierwszy kościół został zbudowany z wapienia, został całkowicie zniszczony podczas trzęsienia ziemi w 1583 roku. Kościół ponownie otworzyła swoje podwoje członkom w 1595 roku.

Budowa nowego budynku kościoła w kształcie krzyża łacińskiego, z kamiennymi ścianami, wieżą i zakrystią została zakończona w 1613 roku. W następnych latach przeprowadzono budowę klasztoru, składającego się z dwóch budynków w 1628 roku. Silne trzęsienie ziemi 1647 roku uszkodził budynek - kościół stracił swoją wieżę, a klasztor - drugie piętro. Wkrótce wieża została przebudowana, kościół i klasztor nadal rozszerzać. W klasztorze został zbudowany nowy szpital, a w świątyni pojawiło się kilka bocznych kaplic.

W 1730 roku, jeszcze jedno trzęsienie ziemi uderzyło miasto i ponownie uszkodzoną wieżę musiał zburzyć. Kolejna wieża kościoła została zbudowana w 1758 roku wraz z nowym wejściem głównym do kościoła, wykonany z ciosanego kamienia. W 1828 roku kościelnego podłoga była wyłożona cegłą, wnętrze świątyni było pokryte plastykiem czerwonym drzewem. W 1854 roku wieża kościoła ponownie została zburzona i zastąpiona inną, według projektu architekta związana z obchodami Вивачета. Wieża zegarowa została zbudowana w 1857 roku.

W końcu XIX wieku, kościół San Francisco będzie się rozwijać. W 1865 roku został przebudowany fasada świątyni w stylu barokowym. Również został zainstalowany marmurowa katedra, odnowiony kasetowy sufit, przeglad zrobiono sztukateria wewnętrznych i zewnętrznych ścian świątyni. W 1895 roku została wybudowana kaplica na północno-wschodnim narożniku kościoła. W 1929 roku został zbudowany nowy fasada budynku wychodzi na Swoją ulicę.

Z początkiem XX wieku franciszkanie przekazują dużą część klasztoru mieście. Na terenie dawnego zespołu klasztornego dziedzińca i ogrodu w 1920 roku został wybudowany kompleks Paryż-Londyn-de Santiago, a na małym placu przed kościołem była altana z kwiatów Pergola-de las Flores, który увековечила w swojej sztuce Izydora Aguirre i kompozytor Francisco Flores del Campo w komedii muzycznej o tej samej nazwie. W pozostałej części budynku klasztoru znajduje Kolonialne Muzeum sztuki współczesnej w San Francisco, został otwarty w 1969 roku.

Aby utrzymać budynek kościoła, w 1951 roku ogłosił narodowy zabytek Chile. W kolejnych latach prowadzone były również prace remontowe w budynku kościoła po niszczycielskich trzęsień ziemi 1986 i 2010 roku. W 1998 kościół Świętego Franciszka została przedstawiona чилийскими władzami w UNESCO jako kandydata dl wprowadzeniu na listę Światowego dziedzictwa unesco.