Kościół Jezusa — matki kościoła rzymsko-katolickiego zakonu jezuitów, której oficjalna nazwa — Сантиссимо Pok di Gesu al teatro Argentina. Znajduje się na Piazza del Gesu. Fasada kościoła jest pierwszym naprawdę barokową fasadą, który wprowadził styl barokowy w architekturze. A kościół służył jako wzór do ogromnej ilości świątyń jezuitów na całym świecie, zwłaszcza w obu Amerykach. Zaplanowana jest jeszcze w 1551 roku Игнатием Loyola, założyciel zakonu jezuitów, kościół był domem dla generała Towarzystwa jezusowego (zakonu jezuitów), aż do kasacie zakonu w 1773 roku.

Kościół Jezusa został zbudowany na miejscu świątyni Santa Maria della Strada, w którym Loyola pewnego dnia modlił się przed ikoną Maryi. Ikona ta, teraz ozdobiona kamieniami szlachetnymi, jest przechowywany w kaplicy Ignacy po prawej stronie od ołtarza. Budowa kościoła rozpoczęła się w 1568 roku przez architekta Vignola. Oprócz niego nad budową świątyni pracowało jeszcze kilku architektów, w tym — Giacomo della Porta, autora którego należą krzyżowa, sklepienia, kopuły i apsyda. W kościele nie ma przedsionka, w którym można się zatrzymać, - użytkownik przechodzi od razu do głównego pomieszczenia, nawy głównej, bez bocznych приделов, a jego uwagę przyciąga główny tron. Zamiast bocznych приделов — szereg połączonych ze sobą kaplic, do których wejście jest podświetlony ozdobnymi poręczami. Mozaika podłogowa z kolorowego marmuru przerywane ze złotem, namalowany freskami sklepienie kolebkowe zdobi sufit, a sztukaterie i marmurowe rzeźby wyróżniają się swoimi zakresami.

Fasada kościoła Jezusa jest podzielony na dwie części. Dolna składa się z sześciu par kolumn z głowicami korynckimi, a górny jest podzielony na 4 pary kolumn. Główne wejście znajduje się pod skręconym, harfę, a boczne drzwi — pod trójkątnymi.

Uważa się, że pierwszy ołtarz kościoła został wykonany przez Giacomo della Porta, ale w 19 wieku został przerobiony Antonio Sarti. Sarti również pokrył ściany absydy marmurem. Przy ołtarzu można zobaczyć rzeźby aniołów pracy Rinaldo Rinaldi. Tabernakulum — praca Alessandro Капальти. Jednym z najbardziej znanych elementów dekoracji wnętrz kościoła są freski sufitowe Giovanni Battista Гаулли, który również wspomniał kopuła.

Zasługują na szczególną uwagę kaplicy kościoła — Capella di Sant ' Andrea z freskami Agostino Чампелли, Cappella della Пасьоне z brązu урной, w którym przechowywane są szczątki świętego Giuseppe Pignatelli, Cappella degli Angeli z malowidła ścienne Federico Дзуккари, przestronna kaplica Świętego Franciszka Ksawerego, zaprojektowany Pietro da Cortona, kaplica Sacro Cuore i wsp. W пресбитерии przechowywane popiersie kardynała Roberta Беллармине pracy Berniniego. Największa kaplicy kościoła jest kaplica Św Ignacy Loyola — ona zbudowana według projektu architekta Andrea Pozzo w 1699-1700 latach. Grób świętego znajduje się tutaj.