Sant namalowana przez ambrogio e Carlo al Corso — bazylika w Rzymie, kierowana frontem do środkowej części ulicy Via del Corso. Apsyda kościoła skierowana do Мавзолею Sierpnia na Via di Рипетта. Kościół poświęcony świętych Ambrożego i Carlo Borromeo, уроженцам Mediolanu, i jest jednym z trzech w Rzymie, w których nazwie pojawia się nazwa Borromeo (dwie inne — San Carlo ai Катинари i San Carlo alle Quattro Fontane).

Budowa świątyni rozpoczęła się po kanonizacji Carlo Borromeo w 1610 roku. Do budowy kościoła zostało wybrane miejsce, na którym kiedyś stał kościół San Nicola de Тофо. W planie kościół stanowi formę krzyża łacińskiego, a kopuła, przypominający kopułę Santi Luca e Martina, zaprojektowany przez Pietro da Cortona, który jest również autorem absydy i bogatych wewnętrznych dekoracji. Fasadę zaprojektował kardynał Luigi Alessandro Омодеи, któremu nie podobał się szkic Carlo Райнальди.

Centralny sklepienie kościoła namalowany fresk z wizerunkiem upadku zbuntowanych aniołów pędzla Джачинто Brandi. A tabernakulum z wizerunkiem świętych Ambrożego, Carlo Borromeo, Maryi i Jezusa – praca Carlo Маратта (około 1685-1690 r.). Zwracają na siebie uwagę stiuki, dekoracje Giacomo i Cosimo Фанчелли i pomnik świętych pracy Francesco Каваллини.

W zadaszonym wewnętrznej galerii, znajdującej się za kościołem, można znaleźć niszę z zakładanego, w którym znajduje się serce świętego Carlo Borromeo. Nowotwór została przekazana świątyni w 1614 roku przez kardynała Federico Borromeo, kuzyna świętego. W samym kościele, jak również można obejrzeć kaplicy z różnymi freskami, obrazami, pomników itp. Kaplica Świętego Olafa Norweskiego poświęcony królowi-męczennika, który nawrócił się na chrześcijaństwo i został zamordowany w 1030 roku w bitwie pod Стикластадире. Została uroczyście otwarta w 1893 roku z okazji 50-letniej rocznicy przeprowadzenia w Norwegii pierwszej mszy po Reformacji. Obraz w kaplicy przedstawia zwycięstwo króla-viking nad własnym pogańskich przeszłością, która jest przedstawiona w postaci smoka. W 1980 roku kaplica świętego Olafa została odrestaurowana i ponownie otwarta dla publiczności w obecności biskupa Oslo.