Jaskiniowy kompleks kościelny w Iwanowie położony jest w północno-wschodniej Bułgarii, w 21 km od miasta Ruse, w okolicy wsi Iwanowo. Znajduje się na terenie Русенского Złomu - parku. Kompleks jest unikatowa dla Bułgarii archeologiczne zjawisko: jaskiniowe kościoła wyryte na wysokości 32 metrów nad rzeką, płynącej na dnie kanionu. Tędy wiedzie droga z indeksami, umieszczony parking u podnóża skał. Do każdego z kościołów, kaplic i komórek ułożone skalne schody.

Klasztor na początku 13 wieku założył mnich Joachim, który później stał się pierwszym тырновским patriarchą w Bułgarii. Dobroczyńcami klasztoru byli królowie Ivan Telewizyjna Drugi, Iwan Aleksander i inni przedstawiciele królewskiego dworu. Ich portrety do tej pory przechowywane są w klasztorze.

Rozkwit skalnego kompleksu przypada na 10-14 wieku, w tym czasie powstaje centrum bułgarskiej życia duchowego. W 13 wieku mieszkańcy klasztoru ponad 20 lat обустраивали trzy setki komórek, a także czterdzieści kaplic i kościołów w naturalnych jaskiniach na obu brzegach rzeki. Wszystkie te pomieszczenia zostały połączone w jeden duży kompleks klasztorny świętego Michała Archanioła.

Ivanovski historyczny kompleks skalny – najbardziej popularne w tym regionie, turystów przyciąga piękno i opanowanie technik architektonicznych, a także doskonale zachowane do naszych dni freski w sześciu kościołach klasztoru. Próbki te gniazda ścienne - dowód wyjątkowej umiejętności malarzy słynnej тырновской szkoły. Duża część fresków założona w 14 wieku, najbardziej znane z nich to "Umycie nóg", "Zaparcie się Piotra", "Pocałunek Judasza". Dzięki dobrze zachowanych fresków Ivanovski jaskinia klasztor znajduje się na liście obiektów światowego dziedzictwa kultury organizacji UNESCO.

W 14 wieku klasztor jaskiniowy Iwanowski stał się centrum исихазма (szczególną mistyczny nurt w prawosławiu). W pierwszych wiekach jarzma tureckiego klasztor jeszcze działał, ale stopniowo życie duchowe tu zaczęła spadać i skalny kompleks opustoszał. Status rezerwatu archeologicznego krajowej zespół klasztorny uzyskał w 1978 roku. Teraz część jaskiń nie nadają się do wizyt, ale inni mają oryginalny wygląd.