Pokrowska w Rostov-na-Donu – jeden z najstarszych miejskich świątyń. Ona umieszczono w centrum miasta w Pokrowskoje skwerze, na skrzyżowaniu Kirov alei i ulicy Duży Ogród.
Początkowo na miejscu współczesnego kościoła stał drewniany kościół. W 1735 r. kościół rozebrano na kłody, z których każde zegara z liczbami i przewieziono do twierdzy Świętego Dymitra Rostowskiego. Nowy kościół otrzymał status "murów". Wszyscy jego kapłani i prawie wszyscy parafianie byli żołnierzami.
Po pewnym czasie pojawiła się potrzeba bardziej przestronne kościoła. W wyniku czego stary budynek świątyni rozebrano i na tym samym miejscu wzniesiono nowy. Poświęcenie нововозведенной drewnianego kościoła odbyło się we wrześniu 1784 r. W 1796 r. do Ciemnoniebieskiej kościoła dobudowano prawy południowej kaplicę, poświęconą Świętemu Dimitri. W 1818 r. na wieży zainstalowano zegar z walką".
Dość długi czas Wstawiennictwo kościół pełnił funkcje głównego do twierdzy Dymitra Rostowskiego i dla tutejszych osiedli. Dlatego z końca XVIII w. Pokrovsky kościół nazywano katedralnym. W 1822 r. świątynię nazwano kościołem w imię Narodzenia Najświętszej maryi Panny.
W 1831 r. starą dzwonnicę rozebrano i na jej miejscu zbudowano nową. Status wojskowej kościół ostatecznie straciła w 1869 r., kiedy całkowicie przeszła w diecezjalne podporządkowanie. W listopadzie 1895 r. z powodu pożaru spłonęła dzwonnica i ucierpiał budynek samego kościoła. W 1897 r. wystąpił zakładka nowego murowanego budynku według projektu architekta H. M. Sokołowa. Jego budowa zakończyła się w 1909 r. Kościół otrzymał tytuł Novo-Pokrowskiego. W 1930 r. kościół został zburzony, a na jego miejscu najpierw został umieszczony fontanna, a później podzielony square imienia Kirowa.
Historia budowy nowoczesnej Ciemnoniebieskiej kościoła rozpoczęła się w 2005 r. została wzniesiona na datki, zebrane w całej Rosji. Świątynia jest śnieżnobiała majestatyczny budynek z pięknymi złotymi kopułami i rodzinę dzwony. Wysokość kościoła – 30 m. łączy w sobie cechy klasycznego prawosławnego stylu i nowoczesności. Główne wejście do Bazyli świątyni zdobi umiejętnie wyłożona mozaika.
Mogę uzupełnić opis