Bazylika Sant ' Apollinare Nuovo – jeden z najstarszych kościołów w Rawennie, zbudowana w pierwszej połowie 6 wieku przez króla osthotów Теодорихом jak plac pałacowy kaplica. Początkowo ta арианская kościół został poświęcony Chrystusa Odkupiciela, a w 561 roku bizantyjski cesarz Justynian I dał jej nazwę Sanctus Мартинус in Коэло Аурео. Po redukcji do arian kultu, była переосвящена na cześć św marcin z tours, ярого przeciwnika arianizm.

Według legendy, Papież Grzegorz Wielki nakazał obejmuje wszystkie mozaiki w bazylice, ponieważ ich zmysłowa, blask rozpraszać wiernych od modlitwy. W 856 roku bazylikę ponownie zmieniono nazwę, tym razem na cześć Św Apolinary, którego relikwie przeniesiono tu z bazyliki Sant ' Apollinare in Classe.

Apsyda i atrium kościoła kilka razy zmienił i перестраивались, począwszy od 6-go wieku, kiedy to część oryginalnych mozaik została zniszczona, ponieważ została uznana za zbyt arian. Na szczęście, mozaiki ścian bocznych, 24 kolumny z uproszczonych głowicami korynckimi i ambona zostały zapisane. Na niektórych kolumnach do tej pory można zobaczyć fragmenty figur, niegdyś изображавших gotowy i dziedziniec Теодориха i usuniętych w czasach Bizancjum. Ostatnie prace konserwatorskie nad mozaiki odbywały się w połowie 19 wieku, a apsyda został całkowicie przebudowany po Pierwszej wojnie Światowej.

W górnej części lewej ścianki bocznej bazyliki znajduje się 13 małych mozaiki przedstawiające cuda Chrystusa i przypowieści, a na prawej ścianie – 13 mozaik z obrazem męki i zmartwychwstania. Podczas tej sceny biczowania i ukrzyżowania brakuje. Mozaiki są oddzielone panel dekoracyjny z obrazem nisze w kształcie muszelki i dwa gołębie. Naukowcy-historycy uważają, że nad tymi dziełami sztuki działało co najmniej dwa kreatora.

Wejście do bazyliki poprzedza wyłożona kafelkami portyk, zbudowany w 16 wieku. A obok niej, po prawej stronie portyku, stoi okrągła wieża 9-10 wieku. W 1996-m roku UNESCO zawrzeć Sant ' Apollinare Nuovo na listę Światowego Dziedzictwa kulturowego.