Jednym z najbardziej interesujących i popularnych atrakcji Peloponezu są ruiny średniowiecznej Мистры, znajdujące się na górskich zboczach Тайгета w pobliżu miasta Sparta.

Mistra została założona w 1249 roku z rozkazu władcy Ахейского księstwa Wilhelma II Виллардуэна. Na stromym skalistym szczycie została zbudowana twierdza, która stała się główną siedzibą Ахейского księstwa na Peloponezie. Biorąc pod uwagę nieustanne zagrożenie ze strony różnych najeźdźców, miejsce zostało wybrane bardzo dobrze, ponieważ zapewniało doskonałą widoczność, co pozwala na monitorowanie i wąwóz, łączące Лаконию z Мессенией. W 1262 roku twierdza znalazła się pod kontrolą Bizancjum. Wkrótce wokół twierdzy (w dół zbocza) wzrosła dobrze ufortyfikowane miasto, bardzo szybko stał się ważnym centrum kulturalnym i politycznym centrum późnego Bizancjum, a także główną siedzibą Деспотата Морея. Z 1460 roku w 1821 roku w Мистре zasady imperium ottomańskie (za wyjątkiem niewielkiego okresu 1687-1715 roku, kiedy Мистру kontrolowali wenecjanie). Do 1830 roku Mistra popadł w ruinę i wkrótce został ostatecznie opuszczony.

Dziś Mistra, która zachowała się do naszych czasów wiele pięknych architektonicznych, kulturalnych i historycznych zabytków, – prawdziwe muzeum pod gołym niebem. Od 1989 roku Mistra znajduje się na liście Światowego dziedzictwa UNESCO.

Wśród najbardziej interesujących budowli warto z pewnością wspomnieć Митрополию Мистры – jeden z najstarszych klasztorów miasta, a także jego główne centrum religijne. To właśnie tutaj w 1449 roku został koronowany ostatni bizantyjski cesarz Konstantyn Палеолог IX. W ścianach Archidiecezji dziś znajduje się intrygująca Muzeum Мистры.

Nie mniej interesujące i klasztor Бронтохион, z którego do naszych czasów dotarło tylko dwie świątynie - kościół Bogurodzicy lub Афендико z pięknymi freskami 1312-1322 r. i kościół Świętych Феодоров; jedyny działający klasztor na terenie Мистры - Pantanassa (XV wiek), a także kościoła Hagia Sophia, Świętego Jerzego i Евангелистрии. Na szczególną uwagę zasługuje i klasztor Перивлепту (XIV wiek). Unikatowe freski zdobiące jego katedra, pochodzą z 1348-1380 rr i są wspaniałe i do tego dość rzadkim przykładem поздневизантийского sztuki. Warto również zauważyć wciąż imponujący zespół pałacowy, zbudowany Палеологами, i ruiny starej twierdzy Виллардуэна.