Muzeum planów i zwolnień, znajdujący się w Domu osób niepełnosprawnych, – zjawisko w dobie 3D renderowania nietypowe i ciekawe. Tutaj zebrane są trójwymiarowe modele zamków, portów, miast, w dawnych czasach niezbędne do planowania kampanii wojskowych.

Tradycja tworzenia modeli, dla których dowódcy mogą stanowić części przyszłych bitew, urodziła się w Europie w XVI wieku. Kolekcja Ludwika XIV pojawiła się w 1668 roku z inicjatywy ministra Лавуа. W jej podstawę stanowiły obszerne mapy nowo zdobytych twierdz Hiszpanii, we Flandrii – zostały one przygotowane pod kierunkiem wybitnego inżyniera wojskowego Sebastian Le Претра de Vauban. Wypukłe karty dostarczone do Luwru, wywarło wielki wpływ na króla. Ludwik nakazał utworzyć takie same modele najważniejszych obronnych części królestwa.

Nowe modele zostały stworzone w czasie wojny za dziedzictwo austriackie (1741-1748 latach). Początkowo były przechowywane w Luwrze, ale znajduje się tu muzeum sztuki wymagał coraz więcej przestrzeni, a w 1777 roku, plany i płaskorzeźby przeniósł się na poddaszu Domu osób niepełnosprawnych. Tutaj muzeum jest i teraz.

Nowy impuls do rozwoju dużych wojskowych planów dał Napoleon. Artylerzysta, znał ich wartość. Cesarz rozkazał utworzyć układy strategicznie ważnych obiektów: Brest, Cherbourg, Przyprawy. Złoty wiek dużych planów zakończył się w 1870 roku, gdy Francja zrezygnowała z budowy nowych fortyfikacji.

W kolekcji muzeum znajdują się teraz 260 misternie wykonanych układów rzeczywistych obiektów, 100 z nich znajdują się w salach i są dostępne do wglądu. W muzeum prezentowane 28 planów zwolnień francuskich fortyfikacji wzdłuż kanału Angielskiego, Atlantyckiego i Śródziemnomorskiego wybrzeża, Pirenejów. W swoim czasie te układy były ściśle tajne, w dobie satelitów i Google Maps wydają się pięknymi dużymi zabawkami.

Plany są wykonane, jak zwykle, w skali 1/600. Budowali je w jednym egzemplarzu pod kierunkiem inżynierów geodetów wykwalifikowani mistrzowie. Rzeźba terenu powstała z papier-mache, ziemia изображалась platyną drobnego piasku na klej, trawę robili z drobno posiekanego zielonego jedwabiu. W domu zostały wycięte z małych bloków wapna i misternie malowane. W rezultacie, przed królem i jego маршалами leżał na zdjęciu w najdrobniejszych szczegółach teatr działań wojennych. Patrząc na niego, tak dobrze było przedstawiać przyszłe zwycięstwo.