Przednia Bir-Акейм, łączący wybrzeże Branle i drogę Georges Pompidou, wygląda niezwykle: dwupiętrowy. Na górnym piętrze kursują pociągi metra, w dolnej poruszają się samochody, rowerzyści i piesi.

Most do metra – to znaczy, mniej lub bardziej nowoczesny? Nie, bo paryskie metro, jeden z najstarszych na świecie, rozpoczęła się w 1900 roku na wystawie Światowej. Nowy środek transportu szybko się rozwijał i domagał się własnej infrastruktury. W 1902 roku ogłoszono konkurs na nowy most na wymianę podwyższona Passy.

Most został zbudowany pod kierownictwem Louisa Бьета. Dwie konstrukcje metalowe, każda na trzy nawy, oddzielone monumentalne kamiennym łukiem, ozdobione czterema posągami-alegorie – Nauka i Praca pracy Juliusza Кутана, Prąd i Handel Jeana-Antoine ' a Инжальбера. Górny poziom, na którym przebiega linia metra, leży na cienkich sztuk kolumnach, oświetlanych lampami w stylu art-deco. Na podporach mostu – żeliwne rzeźbione grupy Gustave ' a Michel: marynarze z stylizowane godło Paryża i kowale, клепающие tarcza z вензелем "RF" ("Rzeczpospolita Francja").

18 czerwca 1949 roku, w rocznicę proklamowania Oporu, most został przemianowany na cześć obrony Bir-Акейма. W maju-czerwcu 1942 roku francuzi pod dowództwem generała König szesnaście dni w najtrudniejszych warunkach bronili mały fort od wojsk Rommel. Ta bitwa w libijskiej pustyni była pierwszą dla sił walczącej Francji i pokazała sojusznikom, że armia francuska może wnieść swój wkład w walkę z rzeszą.

Z jednej strony łuku na środku mostu – zejście do насыпному Лебединому wyspie, na której stoi paryska statua Wolności. Z drugiej – plac zabaw z konnej figurą "Возрождающаяся Francja" pracy duńskiego rzeźbiarza Хольгера Ведеркинча. Pełne temperamentu rzeźba – dziewczyna z ogromnym mieczem na pędzącym koniu – najpierw wcielił Jeanne d ' Arc i został ufundowany przez Danią Paryżu. Ratusz uznał, że Joanna to nieroztropna panna, i zrezygnował z prezentu. Zaczął się zarysowywać międzynarodowy skandal, ale po interwencji duńskiej ambasady przyjęto rozwiązanie kompromisowe – nazwać rzeźbę "Возрождающаяся Francja". Taka opcja rada miasta zatwierdziła, a w 1958 roku posąg wywieszono na most w obecności ambasadora Danii. Z miejsca, gdzie stoi rzeźba, roztacza się wspaniały widok na wieżę eiffla. Joanno, czyli Francja, jakby wskazuje na nią mieczem.