Врев – to bardzo stare grodzisko, położone na terenie obwodzie pskowskim, która znajduje się pomiędzy osiedlem Пушкинские Góry i miastem Wyspy. Główną atrakcją osady jest wzgórze, na którym w średniowiecznym czas mieściła się jakaś twierdza. W tym czasie grodzisko należało do pskowskiego пригороду, a w nim znajdowały się klasztory i świątynie. Z biegiem czasu Врев stał уездным centrum, a potem zamienił się w cmentarzysko; w ciągu 20 wieku Врев stał się wsią. Na dzień dzisiejszy na grodzisko nie ma ani jednego mieszkańca, ale do końca lat 1990-tych tutaj życie szła jeszcze pełną parą. W tej miejscowość zjeżdżali ludzie z sąsiednich wiosek, bo tu działały sklepy, szkoła, wiejski klub.

Największą część przestrzeni grodzisko zajmuje, jak i w dawnych czasach, cmentarz, który widnieje jeszcze przy wjeździe do wsi i wznosi się na długi grzbiet, który biegnie wzdłuż głównej drogi. Cmentarz – zwłaszcza starożytnej, choć zabytkowe groby prawie wszystkie zostały zniszczone, że nie nadaje się do identyfikacji. W tym miejscu można znaleźć zabytkowe kamienne krzyże. Ponadto na terenie lokalizacji grodziska istnieje i działa cmentarz, na którym są szczególnie godne uwagi pochówku. Na przykład, w niewielkiej części cmentarza, po lewej stronie od drogi, znajduje się grób marzycielką Marii Резицкой lub "rosyjskiej Ванги", o dar której do tej pory krążą legendy. Tu w pobliżu jest pochowany i Włas Stepanov, który słynął doświadczonym пчеловодом, grób którego zamyka wielka płyta kamienna.

Na miejscu grodziska znajduje i szlachecka nekropolia, na którym znajdują się groby uczestnika Kaukaski bitwy generał-majora Вревского Hipolita Aleksandrowicza, a także generał-gubernatora w Туркестанском krawędzi – Вревского Aleksander Borysowicz. W pobliżu tych miejsc znajduje się grób jego matki – Вревской Евпраксии Николаевны, która była dobrą znajomą A. S. Puszkina Uważa się, że właśnie z obrazu Евпраксии Николаевны poeta pisał obraz Tatiany Лариной z jego powieści "Eugeniusz Oniegin".

Jedyne w swoim rodzaju wzmianka o grodzie w pskowa kronikach pojawia się w okresie, kiedy doszło do oblężenia Врева w 1426 roku wojskiem Witolda, który był największym litewskim księciem.

Writters książki, датирующиеся 1585-1587 lat, mówią o gwałtownym zmniejszeniu liczby тяглых dworów znajdujących się na elewacji grodziska. W trzeciej książce, poświęconej писцовым kronik, grodzisko oznaczony jest zupełnie puste. Do tego wolną przestrzeń czasu pozostały widoczne są tylko ślady poprzednio przebywających tu klasztorów - kobiet Pokrowskiego i męskiego Ильинского. Można powiedzieć, że do 18 wieku Врев był centrum całego Вревского powiatu w Pskowskiej guberni, a po tym, jak został zniesiony county, stał się погостом Мясовской gminy w Ostrowskim okręgu tej samej guberni.

Część wcześniej należących Вревскому уезду ziem, została przyznana ulga Rosyjskim Cesarza Pawła I księcia Куракину. Do 1810 roku Куракин wzniósł w grodzisko kościół pod wezwaniem Świętych Apostołów Pawła i Piotra. Kościół ten został wykonany однопрестольным i jest wykonany w stylu gotyckim. Do tego kościół był bogato wyposażony wykonanej zakrystią, a także zróżnicowane cenną kuchenne. Konsekracja kościoła przez Pawła i Piotra odbył się w przyszłym roku w lutym-miesiącu. Kościół postała w gorodiszcze krótko – zaraz po śmierci księcia zaczęły się dziać trwałe zniszczenia, a w 1828 roku świątynny skarbiec całkowicie upadł.

W pobliżu grodziska Врев znajdują się takie nieruchomości jak: Aleksandrowo, Голубово, Михалево. Wszystkie te osiedla były kiedyś połączone jakimś faktem, że w pewnym okresie czasu ich właścicielami byli przedstawiciele jednego ze szlacheckich rodów – baronów Вревских. Wymienione dworu zostały całkowicie splądrowane, po czym spalono w czasie rewolucji 1917 roku.

W tej chwili grodzisko wchodzi w skład terytorium Państwowego muzeum przyrodniczo-krajobrazowych i historyczno-literackiego muzeum-rezerwatu imienia A. S. Puszkina pod nazwą "Михайловское".