Духова Góra – kulturowo-historyczny i archeologiczny. Znajduje się w uroczysku Литовка, obok wsi Кирово Опочецкого dzielnicy, w obwodzie pskowskim. W dawnych czasach było tu grodzisko, który był Литовка. Jego założyli plemion starożytnych słowian – кривичи. Wokół grodziska zlokalizowane były ich pochówku w postaci plattyho kurhanów. Jak wiadomo, grodziska i kurhany кривичей – jedyne prawdziwe zabytki, które świadczą o życiu tych plemion. Uważa się również, że ta góra była świętym miejscem najpierw do plemion bałtyckich, a następnie dla pogan-słowian przed przyjęciem przez nich chrześcijaństwa. Według jednej z wersji, na szczycie wzgórza stał posąg bożka Перкуонса, który był jednym z głównych bogów, obiektem kultu starożytnych plemion bałtyckich, przodków naszych współczesnych – łotyszy i litwinów. W czasach słowian tu, na górze, na jego miejscu wznosiła się posąg Peruna, głównego bóstwa pogańskich słowian. Po tym, jak stało się Chrzest Rusi, idol spadł, i z jego posąg został wykonany kamienny krzyż, który wzniesiono w tym samym miejscu. Uważa się, że on przetrwał aż do czasów panowania Iwana Groźnego, a po tym, rzekomo, poszedł pod ziemię.

Nie ma informacji, że car Iwan Groźny przed śmiercią wydał dekret o sporządzaniu listy miejsc świętych, w który weszła i Духова Góra. W ten sposób, już w końcu 16 wieku ta góra była już znana wśród innych świętych miejsc w Rosji, a także, jak i dziś, była miejscem pielgrzymek dla wielu wierzących. Wielu świadczą, że wspina się na górę, strzałka kompasu zsuwa się pod wpływem pola elektromagnetycznego działającego na tym terenie. Pochodzenie i mechanizm działania tego zjawiska głęboko nie zbadane.

Do Świętej górze prowadzi leśna droga. Sama góra – regularny kształt, kiedyś był otoczony głęboką fosą. Być może na miejscu fosy kiedyś stał palisady. Niektórzy świadkowie, którzy mieszkali po Drugiej wojnie Światowej, twierdzą, że w tym czasie resztki fosy jeszcze dość wyraźnie się pojawiał. Dziś jednak praktycznie połączone ze wspólnym terenie, tylko w kilku miejscach można zauważyć małe zagłębienia, które przypominają o jego istnieniu w dawnych czasach. Również wokół góry przebiega małe zadupie, a za nim las i wieś pola.

Na szczyt góry można dostać się na chodnik, znajdującej się na wzgórzu, które znajduje się pod kątem 45 stopni. Wysokość góry nieco mniej niż 15 metrów.

Dziś na szczycie góry stoi kaplica ku czci Zesłania Ducha Świętego, a wokół niej – wiejski cmentarz. Budowa kaplicy wykonana z drewna, trzy metrowe ściany mają konstrukcję szkieletową i obszyte обрезными deskami. Według jednej z wersji, ta mała kaplica została zbudowana na górze między 16 i 19 wieku. Według drugiej wersji, data jej budowy – 1910 rok. Budynek – parterowy, восьмиугольное w planie. Od strony zachodniej przylega ganku. Nad koleją dachem – mały bęben i rozdział. Wcześniej nad kopułą kaplicy był metalowy krzyż. Starsi mieszkańcy twierdzą, że był on kiedyś złotych, ale od czasu do czasu stracił warstwa złota. Później krzyż, jak i stare ikony, został skradziony. Dziś krzyż na kaplicy przywrócony, a ikony, które dziś znajdują się w świątyni, zostały przekazane parafianami. Wewnątrz zachowały się fragmenty starej gwintu.

Dzisiaj, jak i przed rewolucją 1917 roku, następnego dnia po święto Trójcy świętej, tu zjeżdża się mnóstwo pielgrzymów i na górze odbywa się nabożeństwo. W wakacje odbywa się procesja z Ciemnoniebieskiej kościoła w Опочке w kaplicy Ducha Świętego. Również odbywa się uroczyste nabożeństwo i błogosławieństwo modlitwy wód.

Historie wielu z pielgrzymów świadczą o uzdrawiającej mocy tego miejsca. Prawosławni wierzą, że w kaplicy mieszka Duch Święty. Uważa się, że mycie w nim podłoga, zranione otrzymują uzdrowienie ze swoich chorób. Na potwierdzenie tego w kaplicy zawsze warto wiadro i szmata, a podłoga jest zawsze czysto myty.