W Nowym Jorku nie może nie być muzeum drapaczy chmur! Oczywiście, że jest, i, oczywiście, znajduje się na Manhattanie – jednym z najbardziej pionowych obszarów miejskich na świecie.

Muzeum zostało założone jedynym człowiekiem – энтузиасткой, profesorem historii architektury Carol Willis. Na pierwszy rzut oka muzeum wygląda trochę dziwnie: opowiada o wielkich branż, ale zajmuje niewielką i poziome pomieszczenie na pierwszym piętrze. Wcześniej znajdował się w bezpośrednim sąsiedztwie wież wtc, i raz po ataku terrorystów 11 września 2001 roku jego реквизировали do centrum informacji o sytuacji kryzysowej. Muzeum ютился w tymczasowym pomieszczeniu, a następnie przeniósł się do nowego obok Battery park. Carol Willis dużo pomagali: lokal praktycznie dał, projekt muzeum opracowali za darmo, materiały do naprawy znaleźli w podobny ceny.

Sala o powierzchni pięciuset metrów kwadratowych został zaprojektowany przez projektanta Rogerem Duffy tak, aby użytkownik nie traktował go poziomym. Podłogi ze stali nierdzewnej i lustrzane sufity wielokrotnie odbijają witryny na całą wysokość ścian. Dobrze przemyślana gra odbicia tworzy odpowiednie wrażenie pion.

Jednak muzeum – amatora. Amator znajdzie tu wiele zdjęć obrazujących ewolucji w nowym jorku, linia horyzontu, map, rysunków, filmów. Tu jest na co patrzeć i się wczytać. Co prawda, dla tych, którzy się wczytać nudne (lub dla dzieci) zajęcia też się znajdzie. W muzeum wystawione kilka modeli drapaczy chmur, ale co najważniejsze – drewniane modele Dolnego i Środkowego Manhattanu. Tę wyjątkową pracę wykonał i podarował muzeum inżynier-programista z Arizony Michael Czesko. Ponad 2 tys. godzin spędził na to, aby nożem i пилкой do paznokci wyciąć z drzewa balsa modelu domów – takie małe, że dziesięć przecznic mogą zmieścić się w dłoni. Traktować ich to sama przyjemność. Niesamowite, że po raz pierwszy Czesko zobaczył Nowy Jork w rzeczywistym rozmiarze, gdy w 2009 roku przywiózł swoje panoramy w muzeum drapaczy chmur.