Powiatowe Czudowo jest związana z twórczością poety H. A. Niekrasowa. Nikołaj Aleksiejewicz nabył posiadłość z pięknym tytułem Чудовская Cebuli. Posiadłość znajduje się na brzegu rzeki Кересть, która wpada w Wołchow. W centrum posiadłości, w otoczeniu starego ogrodu, stoi drewniany dom w dwa piętra. W tym domu wielki rosyjski poeta w latach siedemdziesiątych xix wieku wielokrotnie żył w okresie letnim. Na wakacje w Czudowo Niekrasow przyjeżdżał nie sam, a z ukochaną żoną Зинаидой Николаевной, którą pieszczotliwie nazywał Зиночка. Życie w majątku podobała Mikołaja Komarowowi, ona pozwalała mu oderwać się od pracy w magazynie i choć na chwilę zapomnieć o brutalnej cenzury.

Latem 1874 roku mieszkał w Чудовских Луках w ciągu dwóch miesięcy. Właśnie w tym okresie i urodził się cykl jedenastu dzieł poetyckich, później названых "Чудовским cyklem". Podczas życia w majątku, poeta stale wyjeżdżał w Czudowo i okoliczne wioski. Wyjazdy te pozwalały Некрасову zapoznać się z życiem i warunkami życia prostych chłopów. Następnie uzyskany materiał był używany do pisania takich dzieł, jak "Пожарище", "Żelazna droga" i, oczywiście, nieśmiertelne "Elegia".

W "Żelaznej drodze" tak dokładnie została przekazana życie prostego ludu, pełne wyrzeczeń i trudów, że carska cenzura dwa razy ostrzegałam redakcję dziennika "Współczesny", który opublikował to dzieło. Później magazyn został zamknięty. To wydarzenie stało się w 1866 roku.

W podróży żona Niekrasowa zawsze była obok, nawet na polowaniu, w którym Zinaida brała udział na równi z mężczyznami. Чудовская polowanie było odzwierciedlenie Некрасовым w dziele "Przygnębienie".

Mikołaja Aleksiejewicza miejscowi chłopi kochali, bo trzymał się z nimi po prostu, na równych prawach. "To nie "pan", - mówili rolnicy. Uwielbiali Niekrasowa z żoną i chłopskie dzieci, których para Некрасовых wielokrotnie zapraszała do siebie w posiadłość na święta.

Wspaniała atmosfera, panująca w Чудовских Луках, wywołała twórczy wzrost u poety, i to w ciągu dwóch letnich miesięcy 1874 roku napisał około tysiąca wierszy. W Czudowo im zostały napisane poematu "Podróżnik", "Straszny rok", "Отъезжающему", "Prorok" i inne.

Ale czasami w Чудовских Луках zdarzały się i dramatu. Tak, na polowaniu, przypadkowo zginęła pies Niekrasowa Кадо. Niekrasow bardzo kochał swojego psa, dla niego jej śmierć była prawdziwym ciosem. Pochowano Кадо w majątku domu. Na grobie położono płytę z granitu. Nikołaj Aleksiejewicz przez długi czas stał obok niej.

W końcu 1877 roku Nikołaj Aleksiejewicz, długo проболев, zmarł. W spadku posiadłość przeszła do brata Niekrasowa – Konstantemu i jego siostra Anna. W 1892 roku w majątku została otwarta szkoła rolnicza, która trwała aż do 1906 roku. Podczas epidemii w pomieszczeniu odkrywali szpitala. W latach wojny, w okresie okupacji, tu mieściła się niemiecka koszary, a ogród był został zniszczony.

Do стопятидесятилетнему jubileuszu w majątku został otwarty w muzeum, a w 2004 roku wygląd majątku został odbudowany w pierwotnej formie. Również z pokoi muzealne pracownicy usunęli nowoczesne przedmioty i wrócił meble, którym cieszył się bezpośrednio H. A. Niekrasow. W pobliżu domu, przypuszczalnie na miejscu grobu Кадо, zainstalowano rzeźbę z brązu "N. A. Niekrasow z psem".

Na terenie posiadłości, obok domu – muzeum, znajduje naukowy, centrum kultury, gdzie gromadzone są dokumenty i fotografie, odnoszące się do okresu pobytu Niekrasowa w Czudowo.

Każdego roku w Czudowo przechodzi poetycki festiwal, na który zjeżdżają się uczestnicy i goście z wnp i Rosji.