Stare miasto – starożytna część Nicei, w której łatwo się zgubić. Chaotyczny labirynt uliczek, starych domów, wokół restauracje, sklepy, galerie artystów.

Wędrówki po Starym mieście lepiej pieszo: z wielu wąskich uliczkach samochód nie przejedzie, a rower trzeba ciągać po kamiennych schodach. Ale turysta pod władzę badać trójkąt, ograniczony od wschodu obecnie zamkowym wzgórzem, z południa – promenady Ta-Uni, z zachodu promenady Paillon, z północy – o powierzchni Garibaldi.

Do początku XVII wieku ten mały trójkąt pod ochroną cytadeli i wynosił właściwie Nicei. Aktualna z Nadmorskich Alp rzeka Paillon, w której praczki przyjaciółmi bielizna, czasami затопляла miasto. Do семидесятым lat ubiegłego wieku своенравную rzekę wrócił do pudła w podziemną rurę, przestała oddziela Stare miasto od nowego, раскинувшегося łukiem wzdłuż zatoki Aniołów.

Zabytkowe dzielnice – nie tylko atrakcją dla turystów. Nocami tutejsze place zamieniają się w kawiarni pod gołym niebem, tutaj tańczą, mieszkaniec Starej Nicei zamyka okna w nadziei zagłuszyć muzykę i многоязыкий gwara. Ale rano jedzie z koszem na rynek Cours Saleya i pije z przyjaciółmi na kawę w bistro, озирая притихшую ulicę. Dwa życia, turystyka i zwykły, idą równolegle.

W letni upał ulicy Starej Nicei miłosierni dla turystów: kontrast temperatur gorącego черепичных dachów i wąskich zacienionych uliczek prowadzi w ruch powietrze – tu zawsze wieje chłodny wiatr. Dlatego mieszkańcy bez najmniejszego skrępowania wywiesić za okno pranie do wyschnięcia. Kolorowe domy z zielonymi okiennicami wyglądają tak, jakby czas zatrzymał się kilka wieków temu. Obok – tak samo stare małe barokowe świątynie: kaplica Trójcy świętej i Świętego Całunu, kościół Świętego Jakuba, kaplica Miłosierdzia z jej olśniewającą freskami i złocone, kościół Świętego Franciszka z Paola, stojąca naprzeciwko Opery w Nicei.

Uliczki Starego miasta są tak wąskie, że docenić piękno budynków jest czasami trudne. Taki jest los pałacu Ласкари na rue Droite – aby cieszyć się jego pięknem, trzeba dostać się do środka, gdzie na turystów czekają wnętrza w stylu włoskiego baroku i Muzeum instrumentów muzycznych, drugi we Francji, według bogactwa kolekcji.

Na placu samo Rossetti, w sercu Starego miasta, stoi wspaniały w obiekcie, patronki Nicei. W III wieku piętnastoletni dziewczynka z Cezarei Palestyńskiej odmówił wyrzeczenia się Chrystusa i została pozbawiona głowy, jej dusza w postaci gołębicy oderwał się na niebo. Legenda głosi, że ciało męczennicy umieścić w łodzi, którą aniołowie swoim podmuchem doprowadziły tutaj, na brzegu zatoki Aniołów.

Turysta skieruje swoje stopy na истертым kamieniach krętych uliczek, podniesie się na wieżę Белланда, aby objąć okiem świeci morski horyzont, w истоме siada przy stoliku ulicznego kawiarni skosztować lokalnych placków sokka z solą i czarnym pieprzem. Z cmentarza na wzgórzu Zamkowym doleci dzwony. Wiatr przyniesie oddech zatoki jest świeże i czyste, jak podmuch aniołów osiemnaście wieków temu.