Katolicka katedra-bazylika w Nicei poświęcony jakiegoś rosyjskiego turysty świętej Репарате. Ale dla mieszkańców to "swój" święty – patron Nicei.

Reparata, piętnastoletni pochodząca z Cezarei Palestyńskiej, ucierpiała z powodu Chrystusa w 250 roku: odcięto jej głowę. Opowiadają, że ciało męczennicy umieścić w łodzi, którą aniołowie doprowadziły do brzegów Nicei (to jedna z wersji powstania nazwy "zatoka Aniołów").

Katedra świętej Reparata stoi na niewielkim placu wśród wąskich uliczek Starego miasta. Pierwszy kościół w tym miejscu powstał już w XIII wieku. Katedra w Nicei przez długi czas znajdował się na wzgórzu Zamkowym, ale w pierwszej połowie XVI wieku zdecydowano, że episkopatu dział będzie znajdować się na dole, i kościół święty Reparata stała się katedrą.

Z czasem mały budynek przestało pomieścić wiernych, i w 1649 roku architekt Jean-Andre Гюбер rozpoczął odbudowę świątyni. Budowa idzie powoli – to pieniądze były, to ich nie brakowało. 1658 roku zaciemnione strasznym zdarzeniem – zawalił się sklepienie nawy, odłamki raniły biskupa, który zmarł po kilku godzinach. Prace wznowiono dopiero za pięć lat. W końcu w 1699 roku nowy kościół w stylu barokowym, z kopułą pokrytą kolorowymi глазурованными płytki w genueńskim duchu, konsekrowany.

Jednak to nie była ostatnia przebudowa: między 1731 i 1757 lat dodaje piękną dzwonnicę, a w latach 1825-1830 i bez tego strojne fasadę ozdobiono czterema posągami świętych i posągiem коленопреклоненной świętej Reparata tuż nad wejściem.

Fasada katedry został niedawno odnowiony. Trwają prace nad odnową luksusowego wnętrza, decydowali w tym samym bujnym barokowym stylu (bogaty wystrój, коринфские kolumny, złocenia, malowidła ścienne). Dziesięć kaplic katedry mają ciekawą historię: kiedyś należały do osób prywatnych, które zdobiły je zawierali i za to chowano tam członków rodzin. Taka praktyka zostanie zlikwidowany w XVIII wieku, kiedy to król królestwa Sardynii Wiktor Amadeusz III zakazał pochówku w kościołach.