Адрианов napędowy (mur Hadriana) – obronną wzmocnienie w postaci wału ziemnego, zbudowany przez rzymian na terenie wielkiej Brytanii. Jest to pierwsza z dwóch podobnych fortyfikacji. Drugi wał – wał Antonina znajdował się na północ i nie jest tak znany, gdyż zachował się znacznie gorzej.

Адрианов napędowy był o długości 80 starożytnych rzymskich km lub 120 km. jego Wysokość wahała się w zależności od miejsca i materiału budowlanego. Na wschód od rzeki Иртинг wał był zbudowany jest z prostokątnych kamieni, jego szerokość dochodzi do 3 metrów, a wysokość 5-6 metrów. Na zachód od rzeki wał był ziemisty, 6 metrów szerokości i 3, 5 metra wysokości.

Istnieje powszechne przekonanie, że Адрианов wał przechodzi na granicy Anglii i Szkocji. To nie jest tak, Адрианов wał w całości znajduje się na terenie Anglii i oddzielone od granicy mniej niż kilometr na zachód i na 110 kilometrów na wschodzie.

Ściana została zbudowana na polecenie cesarza rzymskiego Hadriana, który znany jest fakt, że za jego rządów odwiedził niemal wszystkie prowincje imperium Rzymskiego. Budowa ściany zaczęło się krótko przed jego przyjazdem do wielkiej Brytanii w 122 g. n.e. Historycy nie zgodzili się o tym, dlaczego została zbudowana ta ściana. Być może, miała symbolizować potęgę imperium Rzymskiego. Jej funkcjonalność jak obronnej budowli wydaje się wątpliwe, zarówno wojskowej, jak i z ekonomicznego punktu widzenia: czy rozproszone na obszar równiny пиктские plemiona stanowiły takie zagrożenie imperium Rzymskiego, i czy mógł wał z powodzeniem odzwierciedlać ich najazdy. A nie taniej czy byłoby po prostu podłączyć te ziemie imperium, niż budować i zawierać taki wał? Przecież to nie była po prostu насыпанная lub zbudowane z kamieni ściany. W odległości jednej rzymskiej mile od siebie zostały wzniesione małe wzmocnienia. Wzdłuż wału zbudowano do 17 pełnowartościowych fortów, a garnizon ściany czasami przekracza 10 000 osób.

Po odejściu rzymian z Brytanii wał niszczał. Duże obszary mury zostały rozebrane przy budowie drogi w XVIII wieku. Ale w połowie XIX wieku ścianą zainteresował się John Clayton. Zaczął zakupu działki ziemi, gdzie zachowały się pozostałości wału, aby mieszkańcy nie przeniesione przeciągając dalej kamienie na swoje konstrukcje. Następnie ziemie te wykupił Narodowy Zaufania publicznego na rzecz zachowania historycznego i przyrodniczego.

W 2003 roku wzdłuż linii, gdzie odbywał się Адрианов napędowy, otwarta turystyka piesza ścieżka.