Ivanovski klasztor lub Иоанно-Предтеченский klasztor znajduje się w centrum Moskwy. Uważa się, że jest on oparty w 15 wieku, w okolicy dzisiejszej Solanki, na miejscu, który ukazał się w spustoszenia великокняжеской dworu z Włodzimierza kościołem. Na południe od kościoła i został założony klasztor.

Pieniądze na utrzymanie klasztoru poświęcali szlacheckie patronów. Klasztor otrzymał środki ze skarbu państwa. W 1700 roku w klasztorze naliczono 37 podwórek chłopów, w 1744 roku naliczono 713 chłopów. Z 1654 roku ścian Iwanowskim klasztoru odbywały się "wełniane targów". Klasztor wystawił na sprzedaż przędzę wełnianą, różne wyroby z wełny, szycie srebrem i złotem. W 1700 roku potomkowie księcia Pożarskiego, dał Ивановскому klasztorowi wieś Safonowo i wieś Юрьевское w Moskiewskim okręgu.

Klasztor spalił się w 1688 i 1737 roku, a w 1748 roku przestał istnieć po wielkim pożarze. W 1761 roku z rozkazu cesarzowej Elżbiety, zostały rozpoczęte prace w zakresie odbudowy klasztoru.

Przez wiele lat to właśnie Ivanovski klasztor był miejscem uwięzienia niewygodnych dla kobiet domu królewskiego. W klasztorze była w niewoli królowa Maria Pietrowna - żona Bazylego Rozgromi i Pelageya – druga żona царевича Jana, najstarszego syna Iwana Groźnego. Ivanovski klasztor używali jako więzienie. W nim zawierały старицу Таисию, участницу spiskowych W. Golicyna przeciwko W. Rozgromi 1610 roku. Z 1768 w 1801 roku w klasztorze mieściła się Салтычиха - D. M. a imie - za morderstwo 139 swoich poddanych.

Po wielkim pożarze w 1812 roku klasztor przestał istnieć. W 1859 klasztor została reaktywowana. W nim otworzył szkołę dla sierot. Zorganizowano szpital dla zakonnic, żłobek dla dzieci-подкидышей, a także иконописную szkoły dla sióstr klasztoru.

W 1861-1878 latach architekt M. Быковский na nowo odbudował Ivanovski klasztor. Środki na to poświęciłam купчиха Makarowa-Зубачева.

Zespół Iwanowskim klasztoru w stylu współbrzmiący włoskiego architektura czasu rozkwitu renesansu. W centrum terytorium wzniesiono monumentalny katedra z ogromną kopułą różnorodnej formy. Katedra Ścięcia świętego Jana Chrzciciela dominuje w zabudowie dzielnicy, otaczającego klasztor. Od strony elewacji, patrzącego na zachód, wzniesiono dwie wieże-dzwonnice. Między nimi znajdują się Święte bramy. Od strony wschodniej od katedry znajduje się szpitalny obudowa z kościołem Elżbiety przy nim. W północno-zachodniej części klasztoru znajduje się келейный obudowa i refektarz.

W 1918 roku klasztor został zamknięty. W 1941 roku w pomieszczeniach klasztoru została otwarta niestacjonarne szkoła MINISTERSTWA spraw wewnętrznych ZSRR. W 1980 roku w katedrze klasztoru znajdował się Centralne państwowe archiwum obwodu Moskiewskiego, w келейном obudowie znajdował się organizacja "Mosenergo", w domu причта była maszyna do szycia fabryka i apartamenty mieszkalne. Nowa historia Iwanowskim klasztoru rozpoczęła się w 1992 roku.

W dzisiejszych czasach Ivanovski klasztor ważny. Został odnowiony główny katedra klasztoru – Ścięcia świętego Jana Chrzciciela. Kilka pomieszczeń klasztoru przekazano Bractwa Świętego księcia Włodzimierza. W kościele Elżbiety, zbudowany w 1879 roku i przywróconego w 1995 roku, wznowiono nabożeństwa. W szpitalnym obudowie otwarta godshuis. W domu причта otwarta gimnazjum.

Malowniczy widok na Ivanovski klasztor lubią filmowcy. Kilka razy pojawia się w klatkach znanego filmu "Покровские brama".