Pomnik "Буйничское polu" został otwarty 9 maja 1995 roku dla uczczenia 40-lecia zwycięstwa nad hitlerowskimi Niemcami. Pomnik znajduje się w miejscu zaciętych walk o obronę Mohylewa w 1941 roku. Budowa kompleksu muzeum odbyło się pod kreatywnym okiem architektów w. W. Чаленко i O. P. Барановского.

Całkowita powierzchnia kompleksu muzeum wynosi 22 ha. Strona główna dominanta – czerwona kaplica, w której uwiecznione imiona bohaterów, poległych w walkach za Mohylew. Kaplica zbudowana jest z czerwonej cegły w tradycji białoruskiej architektury świątynnej i jest symbolem ucisku i wiecznej pamięci poległych bohaterów wojny. Pod kaplicą znajduje się krypta z znalezionymi na polach bitew bezimiennych szczątkami żołnierzy.

Do kaplicy prowadzą cztery aleje. Jedna z nich zaczyna się od wejścia czerwonej łuki, na którym umieszczona jest tablica z prośbą do ich potomków. Inna aleja prowadzi do Jeziora Łez – symbol łez matczynych, пролитых na swoich poległych synów. Na środku jeziora znajduje się wyspa, na którą prowadzi mostek. Trzecia aleja prowadzi do Kamienia Simonowa z powiedzeniu pisarza: "Całe życie pamiętał to pole bitwy 1941 roku i zapisała się rozwiać tutaj swój proch". Podczas walk o Mohylew młody Konstantin Simonow był korespondentem wojennym i widział wszystko na własne oczy. Później jego wspomnienia znalazły swoje odbicie w twórczości pisarza. Czwarta aleja nazywa się Aleją Obrońców. Obok niej ustawiono pamiątkowy kamień z napisem: "Aleja obrońców miasta Mohylewa".

Współczesna Republika Białoruś – młoda kraj, помнящая i чтущая tych, którym zawdzięcza swoje istnienie. Tutaj szanują weteranów i dbają o nich. Na Буйничском polu odbywają się spotkania młodego pokolenia z tymi kilkoma weteranami wojny, którzy jeszcze pozostali przy życiu, odbywają się lekcje odwagi, obchodzony jest dzień Zwycięstwa.