Puerta de Alcala, znajdujące się w centrum Madrytu, na placu Niepodległości obok parku Retiro, są jednym z najważniejszych zabytków miasta.

Pierwsze puerta de Alcala zostały zbudowane w 1598 roku na rozkaz króla Filipa III na cześć przyjazdu do Madrytu jego żony królowej Małgorzaty Austriackiej. Kompozycja z pierwszych bram składał się z centralnego łuku, ozdobione od góry kamienną figurą matki Bożej, i niewielkich aneksów z obu stron od niej. Puerta de Alcala były jednymi z głównych bram do Madrytu, zaledwie kilka takich bram było pięć.

Po prawie dwóch stuleci, w 1769 roku, król Karol III podejmuje decyzję zburzyć stare bramy, воздвигнув na ich miejscu nowe, szersze i bardziej majestatyczne poprzednich, które miały stać się symbolem zaktualizowanego Madrytu. Duża liczba znanych architektów tego czasu wzięli się za opracowanie projektu nowego pomnika. Ale w końcu zwyciężył projekt architekta Francesco Sabatini. Otwieranie nowych bram, w obliczu których mieszają się dwa stylu – baroku i klasycyzmu, odbyło się w 1778 roku.

Bramy stanowią budowla z granitu o pięciu przęsłach, w tym trzy środkowe przęsła – z półokrągłe łuki, a dwa boczne w kształcie prostokąta. Elewacje budowli zdobione pilastrami, kolumnami, rzeźbami lwów została goli i czterech cnót – Mądrości, Sprawiedliwości, Odwagi i Umiaru. Nad środkowym łukiem wykuto napis "Rege Carolo III. Anno MDCCLXXVIII", która z łaciny tłumaczy się jako "Król Karol III, 1778 roku".