Park Bariery Tamizy leży w dzielnicy Силвертаун – być może w jednym z najbardziej nieodpowiednich dla terenów zielonych miejsc. Jednak jest to nie tylko największy (z liczby wybudowanych przez ostatnie pół wieku) nadmorski park Anglii, ale i przedmiot dumy miasta, сумевшего na загубленной terenie stworzyć cud świata.

Powiat Силверстаун z 1852 r. – tradycyjne miejsce zgrupowania нефтебаз, produkcji gumy, fabryk chemicznych. Produkcja brudne i niebezpieczne: 19 stycznia 1917 roku wybuchła fabryka amunicji zginęły 73 osoby, a setki zostały rannych. W czasie ii wojny lokalne przedsiębiorstwa poddawane silnym zbombardowane.

Miejsce, gdzie obecnie znajduje się park, zajmowała firma, wcześniej podkłady kolejowe i telegraficzne słupy. Drewniane przedmioty, tu пропитывали gorącym креозотом, którego część, oczywiście, dostawała się do gleby. Impregnowane olejem ziemia była całkowicie martwa.

W latach siedemdziesiątych "brudne" przedsiębiorstwa stąd odeszli – rozpoczęła się budowa Bariery Tamizy. W 1994 roku ratusz Tamizy podjęła decyzję o renowacji terenie i organizacji tu parku.

Został ogłoszony międzynarodowy konkurs, w którym brali udział projektanci, projektanci, budowniczowie. Wygrał francuski architekt krajobrazu Alain Provo, który zaproponował projekt nie tylko utylitarnym zielonej tablicy, ale niniejszej parku krajobrazowego, z fontannami i ogrodami, gajami i kwieciste łąki.

W 1998 roku burmistrz Londynu zasadził tu pierwsze drzewo, a już w 2000 roku park przyjął pierwszych spacerujących. Organizowany jest na dwóch poziomach. Z góry można podziwiać Tamizą i obserwować, jak łodzie i statki przechodzą przez Barierę. Na dolnym znajdują się ogrody – misternie wycięta w postaci ogromnych zielonych fal żywopłoty z cisa, żwirowe alejki, trawniki. Obie kondygnacje połączone Pawilonem Pamięci. Jest on zainstalowany w czci mieszkańców poległych w latach ii wojny światowej. Zabawne i przydatne część parku – kamienny dziedziniec, w którym biją 32 fontanny. Sztuczka polega na tym, że fontanny nie są ogrodzone i w czasie upałów przyciągają dzieci i dorosłych, jak magnes, – w silnych strumieniach wody można pluskać się i wygłupiać.

Na 22 akrów parku znalazło się miejsce dla dziecięcych zabaw, boisko do koszykówki, kawiarnia. I wraz z tym to oaza spokoju i harmonii z naturą: стрекочут koniki polne, motyle przelatują, brzęczą trzmiele sześciu gatunków.