W National portrait gallery ogromny zbiór portretów słynnych brytyjczyków. Miejsce dla niej dobrany odpowiedni: północ od placu Trafalgar square i Charing Cross, w samym sercu brytyjskiej stolicy.

Otwarty w 1856 roku, galeria stała się pierwszym w świecie dostępnym dla publiczności zgromadzenie malarskich, graficznych i rzeźbiarskich portretów. Pomysł takiego muzeum zaproponował, członek brytyjskiego parlamentu, literat i antykwariusz hrabia Filip Henry Stanhope. Za galerię walczył dziesięć lat, z trzeciej próbie izba gmin za zgodą królowej Wiktorii przeznaczyła na projekt pieniądze. Najbliższymi kolegami Стенхоупа nierdzewnej historyk i polityk Thomas Macaulay Бабингтон i filozof Thomas Carlyle. Rzeźbione popiersia tych trzech wybitnych anglików nie jest ustawiony nad głównym wejściem do galerii.

Przez pierwsze czterdzieści lat życia zbiór nie raz zmieniała adres, dopóki filantrop William Henry Aleksander nie poświęcił dużą sumę na budowę specjalnego pomieszczenia na placu świętego Marcina. Budował go architekt Evan Christian, który stworzył budynek w stylu florenckiego renesansu. Później galeria dwa razy rosła: w latach trzydziestych ubiegłego wieku i w 2000 roku, kiedy pojawiło się nowe skrzydło z ogromnym schodami ruchomymi, uŝywać dźwigni podnoszącej odwiedzających do kolekcji тюдоровских portretów.

Ściany głównego budynku zdobią popiersia wybitnych działaczy: искусствоведа i literata XVIII wieku Horacego Walpole, artystów Hansa Holbeina Młodszego, sir Anthony van Dyck, Williama Хогарта, Joshua Reynoldsa, Thomasa Lawrence ' a.

Kolekcja galerii liczy ponad jedenastu tysięcy portretów, wykonanych w różnych technikach: około czterech tysięcy obrazów, rzeźb i miniatur, a także siedem tysięcy graficznych, arkuszy, z których w ciągu roku publicznie pokazuje tylko trzysta (prace graficzne ochrony przed światłem). Ponadto, muzeum zgromadził ponad 220 tysięcy obrazów fotograficznych – ponad połowa z nich są oryginalne negatywami.

Galeria przechowuje prawdziwe skarby: na przykład, słynny portret "Чандос" pędzla nieznanego mistrza, przedstawiający, jak się uważa, Williama Szekspira. Eksponowane są autoportrety wybitnych angielskich artystów – Williama Хогарта, sir Joshuy Reynoldsa, malownicze obrazy Thomasa Cromwella i Ryszarda III, rzeźby królowej Wiktorii i księcia Alberta w średniowiecznych strojach.

Do 1969 roku galeria nie zakupionych portrety osób żyjących ludzi (wierzono, że po śmierci musi być co najmniej dziesięciu lat), jednak teraz zasady zmieniły – na przykład samych zdjęć księcia Karola tutaj 74. Z ostatnich nabytków – portret Kate Middleton, księżna Cambridge. Kate, którego dziadek był górnikiem, wyszła za mąż za księcia Williama i teraz jest patronem National portrait gallery. Autor płótna Podłoga Эмсли napisał Kate улыбающейся i nazwał swój model jest bardzo ciepłym człowiekiem.

Spotkanie w galerii obejmuje różne gatunki. Na przykład, tu wystawione papierosów paczki z obrazami Charlie Chaplin, Winstona Churchilla, Bernarda Shaw i Gilberta Keitha Chestertona – portrety wykonane są z wielkim humorem.