Charing Cross Zdjęcie: Charing Cross

Charing Cross – tylko skrzyżowanie. Na ale najważniejsze skrzyżowanie w Londynie, jego oficjalny centrum: stąd są wszystkie odległości w mieście. Od tego miejsca jest długa, czasem wzruszająca, czasem krwawa historia.

Tutaj, na południe od placu Trafalgar square, przecinają się słynne ulice – the Strand, Whitehall, cockspur island street. Każda z nich znana jest na swój sposób: Стрэнду już tysiąc lat, Whitehall – centrum zgrupowania brytyjskiej władzy, na Коксперт street mieściła się firma, który posiadał liniowej "Titanic". Sam skrzyżowanie nazwany niegdyś znajdującego się tu wioski Charing, w której król Edward I wzniesiony krzyż na pamiątkę żony Eleonore z Kastylii. Edward czule kochał żonę, nie miał ani kochanki, ani nieślubnych dzieci – rzadkość w tych czasach. Królowa zmarła w 1290 roku, niepocieszony Edward towarzyszył jej ciało w Londynie i na całym tego drodze w miejscach noclegów postawił potem uroczystości żałobne krzyże.

W 1647 roku, podczas wojny domowej krzyż w Charing Cross został zburzony na rozkaz parlamentu. W 1675 roku, po Renowacji, dokładnie w tym miejscu postawili jazdę posąg Karola I, straconego w pobliżu, na Whitehall. W 1865 roku około dwieście metrów od tego punktu, na Стрэнде, zainstalowano kopię rozebrany krzyża, wycięte z портлендского kamienia rzeźbiarza Thomasa Эрпом (projekt architekta Edwarda Barry Мидлтона). Wiktoriańska wersja okazała się jaśniejsze oryginału: neogotycki ośmiokątny iglica wspaniale zdobią rzeźby, na drugim piętrze – osiem posągów królowej Eleanor, a sam krzyż wyniesiony na двадцатиметровую wysokości.

Tutaj, na Charing Cross, w 1554 roku miała miejsce ostatnia bitwa powstania White 'a, którego celem było obalenie królowej Marii I, – powstańców rozgromili ich lidera sir Thomasa White' a był torturowany i ścięty. Tutaj, u słupa hańby w pobliżu pomnika Karola I, publicznie wychłostać przestępców w majestacie prawa. Wokół znajdowało się mnóstwo tawern, w których goście obserwowali karami – to było popularną rozrywką londyńczyków.

W 1864 roku w pobliżu Charing Cross, na Стрэнде, został wybudowany dworzec kolejowy (architekt sir John Хоксхоу), przez rok – przylegający do niego, ten architekt Edward Middleton Barry), który dał kolejowego bujny fasada w stylu francuskiego Renesansu. W 1905 roku dach kolejowego upadł, pociągi udało się ewakuować, ale sześć osób zginęło. W czasie ii wojny hotel i kolejowy były zbombardowane, jednak do 1951 roku ślady zniszczeń zostały wyeliminowane.

Dziś Charing Cross – popularne miejsce turystyczne. Stąd dwa kroki do siedziby premiera na Downing street i do parlamentu. Na przylegającym do skrzyżowania Charing Cross road – dziesiątki wspaniałych książkowych ławek.

Mogę uzupełnić opis