Zamek biskupi – duma i piękno miasta Kuressaare. Jest to jedyny zamek w krajach bałtyckich, w całości zachowany w swoim średniowiecznym formie do naszych czasów. Zamek stanowi kwadratowa budowla o wymiarach 42х42, 5 m, z 40-metrowymi wieżami strażniczymi i potężnymi bastionami.

Zakłada się, że pierwsza twierdza została zbudowana danią w 1222 r., w centrum dziedzińca twierdzy mieściła się strażnica, obecnie wieża Długi Herman. Jest to budynek pełnił nie tylko rolę wieży strażniczej, ale jeszcze mogło być ostatnim schronieniem dla niewielkiej liczby obrońców w przypadku inwazji wrogów na teren twierdzy.

Uważa się, że od połowy XIV wieku zamek był rezydencją Ze-Ляэнемаского biskupa po Haapsalu. Podstawowe budowa twierdzy, jaki my widzimy ją na dzisiejszy dzień, przypadła na 1345-1365 r.

W 1430 latach wokół zamku została wzniesiona wymiennika ciepła ściana. Jej uzupełniania półkoliste baszty ze strzelnicami dla strzał broni. W 1559 r. twierdza Kuressaare został sprzedany ostatni biskup Johann von Munchausena w posiadanie króla duńskiego Fryderyka II. Duński król z kolei dał Сааремаское biskupstwa wraz z zamkiem Kuressaare swojemu młodszemu bratu księciu Магнусу.

W końcu XVI wieku została wzniesiona pierwsze ziemne fortyfikacje w rogach ich zwieńczony ogromne narożne bastiony. Wszystko to ustrojstwo było otoczone wodą. W końcu XVII w. wokół zamku wzniesiono mury obronne i равелины (architekci P. von Essen i E. Дальберг).

Podczas wojny Inflanckiej twierdza nie została naruszona. W okresie wojny Północnej w 1710 roku Аренсбургом opanował generał Боур, i odtąd miasto weszło w skład imperium Rosyjskiego. Jednak twierdza mocno ucierpiała (przypuszczalnie w 1711 r.) podczas tej wojny, ale został przywrócony.

Przez cały czas istnienia zamku pojawiły się legendy. Jedna z nich nosi tytuł legendy na temat zamknięty rycerzu. Według legendy, polski inżynier, który stworzył plan budynku konwentu, w 1785 r. we wschodnim narożniku dziedzińca zamku znalazł замурованный piwnica. W środku pomieszczenia stał stół, przy którym w fotelu, tapicerowane skórą siedział mężczyzna szkielet. Przy dotknięciu szkielet, według legendy, runął na podłogę, Jednak nauczyciel rysunku miejscowej szkoły zdążył zrobić szkic wykrytego znaleziska. Uważa się, że szczątki należą do rycerza, który zamurowano żywcem na zlecenie biskupa w czasie Reformacji (1 połowa XVI wieku ). Tak jak katolicki Ze-Ляэнеский biskup niby slucha protestanckich вассалам, zwrócił się z prośbą o pomoc do papieża. Papież wysłał na miejsce prawodawcy inkwizytora – hiszpana, pochodzenie, której trwałość i wiarę dostojnicy postanowili wystąpić z pomocą blond dziewczyny. I rycerz nie wytrwał - zakochałem się w dziewczynie. Tajemnica wkrótce otwarł – włosy dziewczyny były сбриты i wysłano ją na poprawkę w Каармаский klasztorny klasztor. Zakochany hiszpan postanowił spróbować uratować dziewczynę, ale pismo, które było ukryte w горбушке chleba, byle nie w klasztorze, jak planowano, a na stole biskupa. Tak jak inkwizytor ostatecznie zeszli z właściwej drogi, zdecydowano się zamurować żywcem w piwnicy Курессаареского zamku. Do tej pory pamięta ten piwnica pod nazwą piwnicy замурованного rycerza.

Jest jeszcze jedna legenda, zwana "Lwia jama". W wieży Długi Herman można przejść przez mostek na izolację szybu o głębokości 10 metrów. Z mostu można zobaczyć toalety lub данскер. Wcześniej kopalnia jest używany i jak studnia, aby zresetować odpadów. Według legendy Ze-Ляэнеский biskup odwiedzał swoje posiadłości na Saaremaa wiosną i jesienią. Do jego obowiązków wchodziły sprawy sądowe. Po wyroku w ścianie sali sądowej drzwi kopalni otworzył, a tam przetrzymywano głodne lwy. Tam i po cenach dumpingowych skazanego na śmierć. Lwy prowadziły wyrok natychmiast w życie, natychmiast pęka na kawałki skazanego. I po dziś dzień kopalnię, otaczającą wieżę Długiej Hermana, zwany Lwią dołem. Istnieje opinia, że w kopalni znalazł swój koniec biskup Henryk III, który został zabity podczas kłótni z członkami kapituły w zamku w 1381 roku.

Obecnie w zamku znajduje się muzeum i galeria, gdzie można zapoznać się z historią wyspy Saaremaa i miasta Kuressaare, a także dowiedzieć się o naturze tych miejsc. Teren twierdzy jest zwykle używany jako scena pod gołym niebem przy prowadzeniu różnych imprez. Okolicy wodnej fosy przekształcone w zieloną okolicę. Od 2006 roku w ochronnej sali, kiedy to służyła do obrony, otwarte 3 warsztaty – kuźnia, pracownia ceramiczna i szklana. W tych warsztatach można obserwować pracę rzemieślników, jak i samemu spróbować swoich sił w tych rzemiosła, na przykład, podawane szkła.