W pobliżu miejscowości Biała góra znajduje się kilka największych złóż marmuru, które są znane jeszcze z 18 wieku. Swoją nazwę wieś otrzymała dzięki marmurową górze, która znajduje się na drugim brzegu rzeki Prawdy. Największa część góry już nie ma biały kolor, bo wszędzie widać ślady wybuchów. Otwieranie тивдийского marmuru odbyło się w połowie 18 wieku przez kupca Мартьяновым. Od tego momentu rozpoczęła się przemysłowa marmurowych ломок.

Złoża тивдийского marmuru stały się szczególnie potrzebne строящемуся w tym czasie w Sankt-Petersburgu, bo wymagało to ogromnej ilości ozdobnego i kamienia budowlanego. Marmurowe kamienie zdobywając szczególnie ostrożnie w postaci dużych, masywnych bloków. Następnie, po wstępnej, kamienie ruszali w miasto Sankt-Petersburg najczęściej na zbiorników wodnych, co w dużej mierze ułatwiło rozwiązanie ważnej kwestii transportu.

Co do wydobycia i transportu marmuru, wszystkie dane operacji zostały bardzo szczegółowo opisane słynny akademik Озерецковским w jego dziele "Podróż po jeziorach Ладожскому i Онежскому". Z tej książki można dowiedzieć się, że wydobycie marmuru odbyły się w pewnym technologii: w dolnej części góry były zdobywca żelaznymi буравами studni zaokrąglone kształty, które mogą osiągnąć do cala grubości i długości mogą być z arszyn. Z nierdzewnej wykonane specjalne плосковатые i ostre końce, które są w stanie przebić marmur. Jeśli przystawić taka gimlet do idei, jedne człowiek powinien go trzymać, a drugi musi bić dla niego wielkim młotem, a robotnik posiadający gimlet, stara się go kręcenie. Aby zabezpieczyć żelazo przed przegrzaniem, a także do oczyszczania studni od powstającego pyłu, w studni wlać małym strumieniem zimnej wody, z której spływa i sama kurz. Jak tylko odwiertu zostanie przebity w odpowiedniej ilości, więc będą musiały wyschnięcia. Następnie wypełnione prochem i wypełniają otwory suchym smarem, na której jest przebite drutem małe dziurki. W czasie, gdy pracownicy pójdą na obiad lub kolację, to z pomocą светильной syreny zapalają proch w dziurkowania studni - tak można oddzielić ogromne bryły kamienia od góry. Praca ta trwa do momentu, aż na całej góry nie выломают na marmurowym kamieniu ubytki, które w głębi dotrzeć do trzech sążni lub nawet więcej.

Po przeprowadzeniu tego rodzaju prac, są one już trwają na powierzchni góry, gdzie na tej samej metody пробуриваются głębokie studnie skośnie do siebie. Najpierw są używane буравы krótkie, następnie dłuższe, a następnie najdłuższe, jeśli wymaga tego terenu góry. Są one również nadziewane prochem i zapalić светильной syreną. W ten sposób dzieje się отламывание od подломанной góry ogromnych kamieni, które następnie wiercą i раскалывают specjalnymi stalowymi klinami, aby w odpowiednim stopniu lub próbek вытесать ich odpowiednie deski i inne półfabrykaty. Dane przedmiotu udawały się w Sankt Petersburg drogą wodną.

Wielu specjalistów architektonicznych budowli zainteresowani gatunkami marmuru w miejscowości Biała góra, bo malowanie gatunków waha się od lekkiego różu i do lawendowego, w tym ponad 30 odcieni. W największym stopniu z powodzeniem skały te zostały wykorzystane przy tworzeniu występującymi w architekturze projektu Rosyjskiego muzeum etnografii z jego ogromnymi kolumnami umieszczonymi w centralnej sali. Dolomity, płyty używane do wykładania Marmurowego pałacu na rzece Newa, i przy budowie królewskiej kaplicy w mieście Pawłowsk.

Marmara produkcja rozszerzała się, a w 1807 roku został zbudowany wyłożona kafelkami roślin. Bliżej do drugiej połowy 19 wieku тивдийский marmur przeżywał kryzys i jego rozwój prawie się zatrzymał. 20 lat później (w 1887 roku), wybicia przeszły w dzierżawę treści na okres 24 lata kamer-юнкеру w. W. Савельеву. Fabryka zaczęła produkować parapety, kominki, stoły, nagrobki i inne. Wyroby cieszyły się dużym zainteresowaniem w Повенце, Petersburgu, Petrozavodsk, Finlandii. Ale odważny najemcy prześladowani szereg nieszczęść, które zmusiły go do rezygnacji z wynajmu ломок. Z 1893 roku przeszedł w ręce spółki "Lombard". Na początku 20 wieku przemysłowa złoża marmuru została całkowicie rozwiązana.