Cmentarz wojenny w prowincji Kanchanaburi, znany także jako cmentarz Don Raka, służy jako przypomnienie o strasznych wydarzeniach, jakie miały miejsce tutaj w czasie ii wojny światowej. Powstało Colinem Клэйр Оаксом, i znajduje się pod kontrolą Wspólnej Komisji do spraw Кладбищам.

Tutaj pochowano jeńców wojennych, którzy zginęli w nieludzkich warunkach budowy kolei z Tajlandii w Myanmar (Birmy). Projekt został zainicjowany przez Japonią, żołnierzom której potrzebna była pomoc w Birmie.

Praca szła jak ze strony Tajlandii, jak i ze strony Birmy. Celem japończyków było budowa drogi w ciągu 14 miesięcy od października 1942 roku do lutego 1943 roku. Kosztem kilkudziesięciu tysięcy istnień ludzkich Droga Śmierci, o długości 424 km, była gotowa na czas.

W wyniku budowy i niezwykle brutalnego stosunku do pracowników, wzdłuż drogi zostały pochowane ciała około 13 000 jeńców wojennych. Według historyków, w trakcie realizacji projektu zginęło około 80 000 -100 000 osób. Później ciała ofiar zostały wycofane z otwartych cmentarzysk wzdłuż drogi i przeniesione na trzy cmentarze: w Чунгкай i Kanchanaburi w Tajlandii i w Тханбузайят w Birmie.

Tutaj, na cmentarzu wojskowym Kanchanaburi, spoczywają ciała 6 982 osób i proch 300 кремированных żołnierzy, wycofane z południowej części, w pobliżu drogi od Bangkoku do Ньеке. Większość z nich pochodzi z Anglii, Holandii i Australii. Oddzielnie na cmentarzu znajduje się ściana pamięci z nazwiskami 11 indyjskich muzułmanów, którzy zginęli podczas budowy. Ciała amerykańskich żołnierzy, znalezione we wspólnych grobach, zostały wywiezione do kraju.