Meczet Ibn-Тулуна jest drugi w starożytności w Kairze i w dawnych czasach służyła jako budynek administracyjny. Nazwana została na cześć namiestnika Abbasydów w Egipcie Ahmeda ibn Тулуна, i początkowo graniczył z jego pałacu. Zbudowany meczet Ibn-Тулуна była w 879 roku naszej ery na niewielkim wzgórzu, na którym według miejscowej legendy, zatrzymała się arka Noego po potopie.

Meczet Ibn-Тулуна został zbudowany w stylu Wielkiego meczetu w Samarze (Irak). Do naszych dni meczet zachowała swój wygląd, który miała od połowy 19 wieku Świątynia stanowi wielką prostokątną twierdza, którą otacza masywna ściana ozdobiona wysokimi zębami. Na terenie meczetu jest kwadratowy dziedziniec z łukowymi arkadami z trzech stron, pod którymi są kryte hale. Dziedziniec wyłożony kamieniem i w środku niego znajduje się fontanna do ablucji. Nad fontanną później wzniesiono arch budowę. Od południa dziedziniec przechodzi do sali modlitw. Minaret został zaprojektowany w kształcie spirali, co jest cechą tego meczetu. Ściany meczetu wykonane są z cegły i pokryte tynkiem – taka metoda budowy był нехарактерен do Egiptu w tym czasie, jego zapożyczyli od mistrzów z Bagdadu.

Meczet kilka razy została poddana rekonstrukcji i реставрациям. Ostatnia jej aktualizacja stało się w 2004 roku. W czasach średniowiecznych w pobliżu ścian świątyni wzniesiono kilka budynków, z których większość uległa zniszczeniu w latach 30. roku 20 st. Pozostały dwa budynki, zwane "Dom китаянки" i "Dom Амны, córki Salemu", które później zostały połączone mostkiem na poziomie czwartego piętra.

Początkowo, ten meczet wzniesiony jako świątynia dla zatłoczonych молений, który mógł pomieścić wszystkich mieszkańców miasta na piątkowej mszy. Według legendy, plan meczetu został zaprojektowany przez architekta-chrześcijaninem, którego specjalnie dla tego uwolnili z więzienia, gdzie siedział. Jednak nazwy architekta się nie zachowało.

Minaret meczetu można zobaczyć z najdalszych zakątków miasta.